Ur. 1 I, zaś inne źródła podają datę ur. 1 VIII 1903 r. w Runicach par. Drohiczyn, diecezja pińska. Uczęszczał do 5. klasowej szk. ros. w Drohiczynie, którą uk. przed wybuchem I woj. świat. W r. szkol. 1921/1922 K wstąpił do gim. w Sokołowie Podl. W 1922 r., po uk. kl. VI i otrzymaniu promocji do klasy VII, za namową sióstr zakonnych z Wirowa, porzucił dalszą naukę w gim. i wstąpił do Sem. Diece. Benedykta XV w Janowie Podl.
W 1927 r. K uk. studia i otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Henryka Przeździeckiego (zob.). Nast. odbył studia na KUL w Lublinie. Odbywa obowiązki wikariusza w Kocku, Niwiskach, a od 16 XII 1929 r. do X 1938 r. w par. kated. w S. W 1935 r. wchodzi do Zarz. Tow. Samopomocy Duchowieństwa i pełni tam funkcję sekr. W okresie do 23 IV do 1 IX 1937 r. był notariuszem Sądu biskupiego. W 1939 r. ks. K pełni funkcję sekr. generalnego instytutu diecezjalnego „Caritas”, mianowany jednocześnie p.o. dyr. tegoż instytutu oraz red. naczelnego „Wiadomości Diecezjalnych Podlaskich”, rocznika XXI-1939, nr 1-11. Od I do IX 1939 r. był red. pisma „Głos Podlasia”.
K angażował się osobiście w działalność patriotyczną, wpłacił 200 zł na Pożyczkę Obrony Przeciwlotniczej. Po agresji niem. na Polskę we IX 1939 r. włączył się z całym poświęceniem do niesienia pomocy rannym żołnierzom w szpit. NMP w S. Wobec realnego zagrożenia aresztowaniem przez siedleckie gestapo K postanowił w 1940 r. wyjechać z S. do rodzinnej wsi. 18 VII 1940 r. został administratorem par. Wyrozęby a od 1942 r. par. Serokomla. Od 1 XII 1942 r. K jako administrator objął par. w Stoczku Łukowskim, w której pracuje do VII 1943 r. Od 15 VIII 1943 r. zostaje prob. par. w Sokołowie Podl. Nast. od 25 X 1943 do 1 VI 1947 r. administruje par. w Krzesku. Za swoje zasługi duszpasterskie w 1943 r. zostaje odznaczony przez bpa administratora apostolskiego przywilejem używania rokiety i mantoletu koloru czarnego ad instar Canonicorum na podobieństwo księży kanoników.
Za zasługi dla Kościoła i par. K został przez bpa mianowany kanonikiem hon. Kościoła Kated. w S. Ponadto K był czł. komisji do bractw i stowarzyszeń relig. oraz czł. Diecezjalnego Związku „Caritas”. W 1947 r. został administratorem par. kated. w S., w której prob. był ks. Julian Ryster (zob.). Do zadań K należało kierowanie wszystkimi pracami przy odbudowie zniszczonej świątyni i odnowieniu jej wnętrza. Obowiązki swoje wypełniał do 1957 r., kiedy to zm. po długiej i ciężkiej chorobie w d. 15 XI. W kapłaństwie przeżył 30 l.
Katalog kościołów i duchowieństwa Diecezji siedleckiej czyli podlaskiej na rok 1947, S. 1947, s. 24-29; 42; Błoński B., Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach, „Szkice Podlaskie” nr 7/1999; s. 40-41; Dmowski R., Unitis Viribus. Diecezja Podlaska w II Rzeczypospolitej, W. 2013, s. 201-202; 351; „Wiadomości Diecezjalne Podlaskie”, nr 6, 1927, s. 205; „Wiadomości Diecezjalne Podlaskie”, nr 3-4-5, 1937, s. 149; „Wiadomości Diecezjalne Podlaskie”, nr 11, 1957, s. 99; „Wiadomości Diecezjalne Podlaskie”, nr 1, 1958, s. 31-35; ADS, Akta parafii Krzesk, Teczka parafii Krzesk, t. I, dział IV, Lit. IV. K, Nr 25, Protokół wizyty kanonicznej parafii Krzesk odbytej 27 czerwca 1945 r., b.p.
(autor Wiesław CHARCZUK)