Ur. 29 II we wsi Długojewo, pow. kowieniecki, w rodzinie szlacheckiej. Uk. gim. w Radomiu, studiował na Wydz. Matem.-Przyrod. UW. W czasie studiów należał do PPS i prowadził działalność oświat.-polit. wśród młodzieży. Za udział w demonstracjach i manifestacjach 1905, areszt. przez władze carskie i osadzony w więzieniu, a nast. ześłany w głąb Rosji. Zamieszkał w Odessie. W czasie pobytu na zesłaniu złożył na uniwersytecie odeskim egzamin na kandydata nauk przyrod. Pod koniec studiów uległ wypadkowi, na skutek którego stracił w niewyjaśnionych okolicznościach nogę. Po r. wrócił z zesłania i podjął w 1906 pracę naucz . w Pułtusku, a nast. w 1907 przeniósł się do Rawy Maz. W 1909 wraz z ż. przeniósł się do S. i rozp. pracę w trzech szk.: w Gim. Pryw. Tadeusza Radlińskiego, Gim. Konstancji Zembrzuskiej oraz Szk. Handl. Żeńskiej Jadwigi Barszczewskiej. Po wyjeździe T. Radlińskiego z S. w 1912 A. został powołany na dyr. gim., które przybrało nazwę Męskiego Gim. Podl. Umiejętnie pokonywał ogromne trudności finansowe i polit. związane z prowadzeniem gim. pod zaborem ros., w czym wspierany był przez naucz. i miejscowe koło PMS. W 1. 1915-1918, po opuszczeniu S. przez władze ros., zaczyna się dynamicznie rozwijać szk. kierowana przez A., napływa dużo młodzieży, która wcześniej uczyła się w szk. ros. Sprowadzał z W. i innych miejscowości wybitnych pedagogów i działaczy społ. jak: Norberta Barlickiego, Stanisława Klebanowskiego (późn. Kurator Okr. Szkol. Lubelskiego), Bolesława Gaweckiego (późn. prof. fizyki na UW), Aleksandra Feista, Ignacego Wojewódzkiego (póź,. dyr. Gim. im. B. Prusa), Karola Piechowskiego, Józefa Andrzeja Tesler-Pogorzelskiego, Stefana Baranieckiego. Pod opieką A. działało Pol. Tow. Krajoznawcze. W okresie okupacji niem. prężnie funkcjonowało Tow. Pomocy Szk., a w nim dyr. A. 17 II 1918 odbył się pochód potępiający traktat brzeski. Rozpędziły go władze niem., a sztandar POW został przejęty przez Niemców. Nocą w tajemnicy przeniesiono go do gim. i powierzono dyr. A., który był czł. tej organizacji. Sztandar ten stanie się sztandarem Gim. Podl., a późn. Państw. Gim. im. Hetm. S. Żółkiewskiego.
Społeczeństwo siedleckie w plebiscycie wybrało A. „Siedlczaninem XX w.". Grób A., ufundowany przez rodzinę, przyjaciół i uczniów, mieści się na Cm. Komunalnym w S. przy ul. Cmentarnej.
L. Grzegorek, Slownik biograficzny, s. 15-17; Zaslużeni dla oświaty i wychowania powiatów siedleckiego i łosickiego, z. 1, S. 2005, s. 8-9; - M. Głowacka, Mieczyslaw Asłanowicz działacz oświatowy i pedagog, S. 1989; U. Głowacka-Maksymiuk, Ulice Siedlec, s. 14-15; B. Kozaczyńska, Muzeum Regionalne w Siedlcach; J. Wilczyński, Żólkiewszczacy, s. 15-35; A. Winter, Dzieje Siedlec; P. Matusak, A. Winter, Siedlce 1918-1939, [w:] Siedlce 1448-1995; M. Głowacka, G. Welik, Dzieje Siedlec prostym językiem opisane,„Kur. Siedl.", 2001 nr 8, s. 7; 2001 nr 9, s. 7; 2001 nr 10, s. 7; 2001 nr 11, s. 7; 2001 nr 12, s. 7; 2001 nr 13, s. 7; 2001 nr 14, s. 7; 2001 nr 15, s. 8; J. Strychalski, Muzeum Ziemi Podlaskiej w Siedlcach (1928-1976), „Prace Arch. Konser.", z. l, 19;'8, s. 19-45; - (kin), Asłanowicz zwycięzcą, „Kur. Siedl.", 2001 nr 4, s. 8-9; T. Moniewski, Muzeum Ziemi Podlaskiej „Placówka", 1927 nr 37, s. 3; S. Wąsowski, jeszcze w sprawie muzeum, „Placówka", 1928 nr 17, s. 5; A. Winter, Muzeum Ziemi Podlaskiej w Siedlcach, „Zesz. Met.", 1982 nr 4 cz. 1, s. 88-94; W. Witczuk, Mieczyslaw Aslanowicz, „Kur. Siedl.", nr 11 z 18 VII 1991, s. 9; Życie i dzialalność spoleczna Mieczyslawa Asłanowicza, „Vademecum Działacza Kultury",1982 nr 4 cz. l, s. 82-87; fot. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Mieczys%C5%82aw_As%C5%82anowicz.jpg; dostęp 30.04.2021].
(autor Dariusz GRZEGORCZUK)