Ur. się 15 XI 1919 w Zawadkach k. B. Podl., s. Feliksa i Apolonii z Kamińskich. Miał brata Lucjana Zygmunta Fedorowicza (Fiedorowicza) (ur. 2 III 1913 w Bale pow. siedlecki, zm. 19 III 1988 w Międzyrzecu Podl. pow. bialski), który był sołtysem wsi Zawadki w okresie wojny. F. uczył się najpierw w Gim., następnie w Lic. Przyrodniczym w S. im. Prusa. Uczestnik kampanii wrześniowej w 1939 r. W 1940 r. zdał maturę na tajnych kompletach. Od 1940 r. do lI 1943 działał w konspiracyjnym ZWZ, a od VII 1944 w OP 9 Podl. Dywizji AK. Ukończył Szk. Podchorążych Piechoty w Konspiracji i służył w „Radiówce” OP 34 pp AK „Zenona” (zob.). W nocy z 10 na 11 XII 1943 aresztowany przez gestapo wraz z bratem Lucjanem i kuzynem Ryszardem Balcerowskim (zastrzelony podczas ucieczki), uciekł wykorzystując zamieszanie i musiał się ukrywać. Uczestniczył w akcji osłonowej podczas wydobywania z Bugu pocisku V2, był d-cą drużyny ciężkich karabinów maszynowych. Do końca wojny działał w oddz. partyzanckim i przeszedł wraz z nim szlak bojowy. Brał udział w akcji na KKO w B. Podl. 16 III 1944, gdzie zdobyto 1 mln zł. W III t. r. osłona radiostacji natrafiła na lotników niem., doszło do wymiany ognia. Rozkazem KG AK z d. 19 IV 1944 został promowany do st. ppor. D. 30 VI 1944 we wsi Jeziory (pow. siedlecki), doszło do zaciętych walk z przeważającymi siłami niem. Po rozwiązaniu oddz. w VIII 1944, rozpoczął działalność w ROAK i WiN na Podl. pod przybranym nazwiskiem Wirski. Był kierownikiem zespołu red. i red. technicznym konspiracyjnego pisma „Reduta”, które drukowano w tajnej drukarni we wsi Mokre (pow. bialski) do XII 1945. Pismo wychodziło w nakładzie 800-1200 egzemplarzy co tydzień, po 4-6 stron A-4 lub co dwa tygodnie po 8 stron.
D. 26 I 1946 ożenił się z Aliną Chrzanowską ps. „Marta” (zob. ), która była d-cą drużyny sanitarnej w oddz. „Zenona”. W V 1946 wyjechali do Kłodzka, gdzie ujawnili się 15 IV 1947 w Pow. Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego. Na polecenie władz polskich z Londynu zapisał się do PSL Stanisława Mikołajczyka. Od I 1947 do X 1954 pracował w Państw. Zarz. Uzdrowiska w Polanicy Zdroju w Dyrekcji Uzdrowiska, jednocześnie występował w amatorskim Teatrze Uzdrowiskowym im. Ćwiklińskiej.
W 1954 r. w Kr. zdał eksternistycznie egzamin aktorski i uzyskał uprawnienia aktora zaw. Od 1 XI 1954 do 1957 r. zaangażowany do krakowskiego Teatru Młodego Widza, a w l. 1958-67 w Teatrze Rozmaitości w Kr. Zagrał w kilkudziesięciu przedstawieniach teatralnych. Jego najbardziej znane role to, Cześnik w „Zemście", Bolszow w „Bankrucie”, Wuj Tom w „Chacie Wuja Toma”. Od IX 1955 mieszkał z żoną w Radziszowie k. Kr., od lata 1956 r. przy ul. Krakowskiej w Kr.
Za działalność patriotyczną i społ. otrzymał m.in. Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami i Krzyż Walecznych. W kościele św. Antoniego w B. Podl. umieszczono tabliczkę upamiętniająca F. ps. „Stary”, Podlaskie Epitafium Żołnierskie.
Zm. 1 I 1968 w Kr., został pochowany na cm. Rakowickim (kw. pas 69a, rząd płn. M. 8), w 2002 r. w tym samym grobie spoczęła Alina Fedorowicz.
Kordaczuk S. Podlaskim szlakiem oddz. partyzanckiego „Zenona”, S. 2007, s. 30; Frankowski K., Na ścieżkach Podl., wspomnienia z lat dziecięcych, okupacji, PRL-ki i III RP, L. 2009, s. 56-7, 78, 98, 120, 144-5, 208; Podniesińska E., Wyczółkowska-Łotocka B., Ślady pamięci o oddz. partyzanckim „Zenona” 34 pp 9 Podlaskiej Dywizji AK na ziemi łosickiej, Łosice 2009, s. 23, 93; Malinowski N., Wspomnienia. W okowach bezprawia: reminiscencje wojenne i powojenne (cz.2), „Podlaski Kwartalnik Kulturalny” 2016, nr 3, s. 55-60; Sikora D., Polskie podziemie niepodległościowe w pow. bialskim 1944-56 (Żołnierze wyklęci), „Gościniec Bialski” 2016, nr 3, s. 45-9; AAN, Zespół 2/2113/0, Akta Aliny i Eugeniusza Fedorowiczów 1905-2002; APS, Materiały przekazane przez Stow. „Zenoniaków” w 2013 r., T- 19, s. 338-43; Wiadomości o rodzinie znajdują się w biogramie A. Fedorowicz; Informacje s. Jerzego Fedorowicza.
(autor Anna KŁOŚ)