Ur. się 8 XII 1902 w Będzinie w rodzinie Marcina i Pelagii z Hachulskich. Jego droga kariery prawniczej rozpoczęła się na Wydz. Prawa KUL, który ukończył w 1937 r. Niedługo po uzyskaniu dyplomu otrzymał nominację na aplikanta w siedleckim SO. 15 VI 1940 rozpoczął aplikację adwokacką pod okiem mecenasa Stanisława Koprowskiego, którą ukończył 8 XII 1943. 17 IV 1944 został wpisany na listę adwokatów Izby Adwokackiej w W. i zarejestrował działalność prywatnej kancelarii w S. przy ul. Żymierskiego 45 (ob. Starowiejska), specjalizował się przede wszystkim w sprawach cywilnych. Od czasu aplikacji w siedleckim SO mieszkał z rodziną przy ul. Katedralnej. Wg referencji mecenasa Henryka Swinarskiego „(…) cieszy się szacunkiem wśród adwokatów miejscowych, jako jednostka o wysokim poziomie inteligencji i etyki”.
Przez cały okres II woj. świat. R. przebywał w S. Jeszcze przed zakończeniem działań wojennych w 1944 r. wraz z mecenasem Marianem Kondraciukiem (zob.) zorganizował sąd obywatelski, któremu przewodniczył aż do uruchomienia sądów państw. Następnie przez szereg lat R. brał aktywny udział w ruchu pokoju jako przew. Komitetu Powiatowego Obrońców Pokoju, za co otrzymał szereg dyplomów uznania i wyróżnień. Niezależnie od wykonywanego zawodu i wspomnianej działalności w komitecie nieodpłatnie udzielał porad prawnych członkiniom Ligi Kobiet oraz czł. Pow. Związku Samopomocy Chłopskiej, aktywnie działał również w komitecie Frontu Narodowego. Jako czł. Zrzeszenia Prawników wielokrotnie brał udział w organizowanych w terenie spotkaniach i wygłaszał prelekcje. W 1949 r. rozpoczął działalność w Zarz. Pow. do Walki z Alkoholizmem, w Lidze Morskiej oraz TPPR.
Od chwili powstania Zespołu Adwokackiego w S. wchodził w skład Komisji Rewizyjnej. Obok pracy społ. był również czł. od 7 VII 1947 SD, gdzie sprawował różnego rodzaju funkcje m. in. czł. sądu partyjnego na szczeblu woj., czł. Komitetu Pow. SD, kierownika – lektora ośrodka szkolenia partyjnego w kole samorządowców . W 1955 r. został zatrudniony na stanowisku radcy prawnego w Spółdzielni „Miś” w S.
W 1965 r. uchwałą Rady Państwa za długoletnią służbę odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi. Decyzją Naczelnej Rady Adwokackiej R. został z d. 30 IV 1976 skreślony z listy czł. Zespołu Adwokackiego nr 1 w S. w związku z ukończeniem przez niego 70 r. życia.
Zm. 6 V 1977 w S., pozostawił żonę Helenę, farmaceutkę, która nie pracowała zaw. Po śmierci męża otrzymała jedynie skromną rentę, z której musiała utrzymać schorowaną teściową.
AZORAwWOwS, Akta osobowe R., sygn. 1065.
(autor Danuta SOWIŃSKA)