Ur. w Piszczacu k. B.Podl. w rodzinie szlacheckiej. Była c. płk Hiacentego i Elżbiety, krewną Tadeusza Kościuszki i Antoniego Trębickiego. O. zm. zapewne dość wcześnie (przed 1784 r.), a P zaopiekowała się Izabela Branicka, siostra Stanisława Augusta Poniatowskiego. Prawdopodobnie pobierała naukę malarstwa u Wincentego de Lesseura. Traktowała je jednak jako zajęcie amatorskie, chociaż z sukcesem. Związana była z dworem Izabeli Branickiej, przez co trafiła do otoczenia króla Stanisława Augusta. Posiadał on w swej kolekcji miniatury P „Matka Boska z Dzieciątkiem” wg Guidi Reiniego, „Modlitwa Poranna” wg J. B. Greuze’a. Malowała również portrety-miniatury, m. in. kilkakrotnie T. Kościuszki i ks. J. Poniatowskiego. Znane są też jej akwarelowe pejzaże.
P w l. 1795-1796 przebywała w świcie króla w Grodnie, zastępując nadwornego miniaturzystę Wincentego de Lesseura. Sporządzała królowi miniaturowe kopie jego ulubionych obrazów oraz portretów miłych mu osób. Otrzymała wówczas od Stanisława Augusta królewski pierścień.
W 1801 r. P znalazła się ponownie na dworze Izabeli Branickiej w Białymstoku. Tam rysowała dla Marcelego Bacciarellego szambelana Mikołaja Wolskiego. Na podstawie tych rysunków Biacciarelli namalował Wolskiego w scenie śmierci króla („Śmierć Stanisława Augusta”). Towarzyszyła Branickiej w momencie śmierci 14 II 1808 r., otrzymując od niej do przechowania najcenniejsze pamiątki. P ok. 1821 r. ufundowała swojej patronce i przyjaciółce epitafium w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Białymstoku, którego centralnym elementem jest haftowana przez P tkanina na drewnianej ramie, zwieńczona rzeźbionym wazonem. W wazonie tym złożone zostały pamiątki Izabeli Branickiej oraz pierścień królewski z inicjałami SAR.
Pod koniec życia P osiadła u panien kanoniczek w W., a nast. przy klasztorze (szpitalu?) św. Rocha w W. Będąc osobą dość zamożną utrzymywała się z własnych funduszy. Rodziny nie założyła. Zm. 6 II 1842 r.
Ryszkiewicz A., Paszkowska Weronika (ok. 1766-1842), PSB, t. XXV, Wr. 1980, s. 286; Rastawiecki E., Słownik malarzów polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, t. II, W. 1851, s. 89; Batowski Z., Malarki Stanisława Augusta, Wr. 1951; Karpiński F., Korespondencja Franciszka Karpińskiego z lat 1763-1825, zebrał T. Mikulski, oprac. R. Sobol, „Archiwum Literackie” T. 4, Wr. 1958; Trębicki A., Opisanie sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego r. 1793 w Grodnie, oprac. J. Kowecki, W. 1967; Chyczewska A., Bacciarelliana, „Biuletyn Sztuki”, R. 40 1978, nr 2, s 152; Nieciecki J., „Woń najpiękniejszego kwiatu na dawnej niwie ojczystej”. O białostockim epitafium Izabeli z Poniatowskich Branickiej, „Roczniki Humanistyczne”, t. XLII, z. 4, 1994, s. 235-258; „Kurier Warszawski”, 1842, nr 38, s. 1.
(autor Beata CHROMIŃSKA)