Ur. się 14 I 1904 r. w Węgrowie. Był s. Ambrożego i Julianny z d. Germel. Pochodził z rodziny chłopskiej. We wczesnym dzieciństwie stracił matkę. Uczył się w gim. w Węgrowie i Szk. Rolniczej w S. Zajmował się ogrodnictwem - głównie uprawą warzyw i nasion. Pomagał o. w gosp. W l. 1925-1927 J odbył służbę wojskową w Komorowie. W 1932 r ożenił się z Ireną z d. Lasota. Z małż. tego ur. się Jerzy 1933 r., Barbara 1938 r., Maciej 1945 r., i Grzegorz 1948 r. J był właścicielem 4,5 ha gosp. rolniczo-ogrodniczego, które prowadził do 1966r .
Już we wczesnym etapie dorosłości J angażował się w działalność społ. na rzecz Węgrowa i pow. węgrowskiego. W 1924 r. wstąpił do OSP, której później od 4 III 1933 r. do 29 X 1934 r. był naczelnikiem. Czł, OSP pozostał do końca życia. Równocześnie działał w Kółku Rolniczym, w tym do 1933 r. jako sekr. W 1927 r. J wystąpił z inicjatywą zorganizowania sekcji młodzieżowej przy Kółku Rolniczym. Został jej prezesem. Powstała wówczas sekcja „Młody Rolnik” skupiająca się na edukacji młodych rol., w praktycznym przygotowaniu do zawodu. Gdy po trzech l. działalności nastąpiło przekształcenie sekcji w ZMW, J został wybrany na prezesa Zarz. Był też czł. Zarz. ZMW pow. węgrowskiego. Brał udział w komasacji gruntów rolnych w mieście i przy organizacji budowy mleczarni. Udzielał się społecznie w Pow. Spółdz. Rolniczo-Handlowej „Rolnik” i w Kasie Stefczyka w Węgrowie jako czł. Komisji Rewizyjnych. Należał również do chóru kościelnego i zespołu teatralno-tanecznego przy węgrowskiej par.
Za ofiarną pracę oświatową wśród młodzieży J w 1929 r. otrzymał dyplom podziękowania od Zarz. Gł. PMS.
Podczas drugiej woj. świat. J działał w konspiracji jako łącznik ps. „Kajtuś” początkowo w ZWZ, a nast. w AK. Odpowiadał za przekazywanie informacji na terenie pow. węgrowskiego oraz do W. Ponadto udzielał się w Pow. Związku Ogrodniczym, z którego pod koniec wojny rolnicy–ogrodnicy Węgrowa i pow. utworzyli Spółdz. Ogrodniczą. Pełnił w niej funkcję sekr. Rady Nadzorczej. Po kilku l. działania Spółdz. została przyłączona do Rej. Spółdz. Ogrodniczo-Pszczelarskiej w S., w której J był czł. Rady Nadzorczej. W I 1944 r. J został wybrany na sekr. Pow. Zarz. Związku Samopomocy Chłopskiej i współorganizował węgrowskie Koło Związku Samopomocy Chłopskiej. Nast. został jego prezesem.
Po ustaniu działań wojennych J zaangażował się w reformę rolną. Czynnie uczestniczył w organizowaniu gminnych spółdz. „Samopomocy Chłopskiej”. Od 1948 r. przewodniczył też Pow. Komisji Likwidacyjnej do spraw uporządkowania niektórych akcji kredytowych państwa w l. 1945-46, utworzonej przy Państw. Banku Rolnym w Węgrowie.
W 1946 r. J wstąpił do PSL, a po 27 XI 1949 r. i „zjednoczeniu” partii ludowych znalazł się w ZSL. W reaktywowanym w 1956 r. Związku Producentów Roślin Okopowych w Sokołowie Podl., J został czł. Prezydium i przez wiele l, był społ. kontrolerem przy dostawach roślin okopowych i oleistych.
Z d. 2 0V 1953 r. J został lektorem upowszechnienia wiedzy rolniczej powołanym przez Prezydium WRN w W. W 1957 r. zaangażował się w reaktywację Kółka Rolniczego w Węgrowie, którego przez 11 l. był prezesem. W l. 1954-1969 był radnym MRN w Węgrowie, z czego przez trzy kadencje czł. Prezydium MRN oraz Komisji Rolnej.
Będąc o. czworga dzieci J aktywnie udzielał się w komitetach rodzicielskich w Szk. Podst. nr 2, LO i ZSZ w Węgrowie. Łącznie przez 15 l. pełnił w nich funkcję przew. W tym czasie komitet rodzicielski przy Szk. Podst. nr 2 zajmował się budową sali gimnastycznej, warsztatów szkol. i boiska, a komitet rodzicielski przy LO rozbudową budynku licealnego. Z kolei komitet rodzicielski przy ZSZ zajmował się pracami na rzecz budowy nowego budynku szkol. Znając osobiście z działalności w organizacjach młodzieżowych okresu przedwojennego Czesława Wycecha (zob t. VI) - Marszałka Sejmu, uzyskał jego wstawiennictwo w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów dla inicjatywy budowy ZSZ w Węgrowie. Ponadto J działał społecznie na rzecz Banku Spółdzielczego w Węgrowie i PSS „Społem” w Węgrowie.
Za działalność na rzecz lokalnej społeczności otrzymał odznaczenia: Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty i Srebrny Medal „Za zasługi dla Pożarnictwa”, oraz szereg innych odznak i dyplomów uznania.
J żył 90 l; zm. 18 IV 1994 r. w Konstancinie. Został pochowany na cm. w Węgrowie.
Zemke J., ZSL w systemie politycznym Polski Ludowej, W. 1979, s. 32; Miejskiej Biblioteki Publicznej w Węgrowie, teczka Jagodziński Grzegorz; Arch. rodziny Jagodzińskich.
(autor Grzegorz JAGODZIŃSKI)