Ur. się 28 IV 1841 r. w Dłużewie, pow. Mińsk Mazowiecki. Jego o. był Erazm, właściciel Dłużewa i Siennicy, sędzia pokoju okr. siennickiego, radca Komitetu TKZ (zm. ok. 1856 r.), a matką Aleksandra Józefa Marynna z Dzwonkowskich (zm. ok. 1853 r.), c. Stanisława Dzwonkowskiego, podprefekta pow. siennickiego. Miał 5. braci: Ludwika, Józefa, Władysława, Piotra i Pawła, z których Józef (ur. 1843 r.) został radcą Dyrekcji Głównej TKZ.
D bardzo wcześnie wraz z bratem Lucjanem został wciągnięty do organizacji konspiracyjnej przygotowującej powstanie. Prawdopodobnie sympatyzował z obozem „czerwonych” dążącym do rozwiązania kwestii włościańskiej, gdyż jeszcze przed wybuchem powstania razem z bratem uwłaszczyli poddańcze wsie Dłużew, Majdan i Wólkę. Jednocześnie sporządzili plan scalenia gospodarstw, z którego korzystano przy przeprowadzenia komasacji w 1938 r.
Korzystając z pobytu na emigracji we Francji wuja Władysława Dzwonkowskiego, D udał się do Paryża, gdzie podjął naukę w Szkole Centralnej i w Saint Cyr (promocja Puebla). Na wieść o wybuchu powstania, D porzucił studia i 17 II 1863 r. wrócił do kraju. Został adiutantem gen. Józefa Wysockiego, mianowanego naczelnym dowódcą sił zbrojnych na lewym brzegu Wisły. Po pewnym czasie odłączył się od Wysockiego, aby wziąć bezpośredni udział w walkach. Brał udział w działaniach w Kieleckiem, w trakcie których został ranny. Ukrywając się przez kilka d. na polach, D przekradł się do Krakowa. Tam zm. 22 IX 1863 r. Pochowany został na cm. rakowickim.
Dłużewska-Kańska Z., Dłużewski Jan Nepomucen Stanisław h. Pobóg (1841-1863), PSB, t. V, Kr. 1939-1946, s. 198; Boniecki A., Herbarz Polski, t. 4, s. 295; Kolumna Z., Pamiątka dla rodzin polskich, cz. II, s. 54; „Ruch”, nr 13, 1863, s. 1; Minakowski M. J., Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [online], https://www.sejm-wielki.pl/b/4.456.132 [dostęp 13.10.2023]; AGAD, Akta Heroldii, oddz. II nr 9.
(autor Piotr SZCZYGIELSKI)