Ur. się 31 I 1906 w Borysławiu w rodzinie Jana i Ludwiki z domu Kremer. Po szk. powsz. uczył się w gim. w rodzinnym mieście, gdzie zdał maturę. Studiował następnie w Wyż. Szk. Przemysłowej w Kr., którą ukończył w 1926 r. Pierwszą pracę podjął w III 1927 jako technik w biurze konstrukcyjnym Podlaskiej Wytwórni Samolotów (PWS) w B. Podl. Uczestniczył w pracach nad projektami samolotów tej wytwórni: PWS-10, PWS-11, PWS-12, PWS-12bis i PWS-15 w ze-spole dr. inż. Aleksandra Grzędzielskiego i inż. Augusta Zdanowskiego-Bobka. Po powrocie z praktyki w USA inż. Zbysława Ciołkosza w 1931 r. do pracy w tym zakładzie, D. przeszedł do jego zespołu konstrukcyjnego, pracując m.in. nad podwójnym usterzeniem samolotu PWS-19. Brał też udział nad pracami projektowymi i w budowie prototypu samolotu konstrukcyjnego PWS-54.
W wolnym czasie oddawał się pasji latania, pocz. jako nawigator, a później pilot. Debiutował zawodniczo w III Krajowym Konkursie Awionetek 25 IX-6 X 1930 ze startem w W. z pilotem Kazimierzem Stefaniukiem (zob.) na samolocie PWS-5. W I 1931 z tym samym pilotem brał udział w I Podlasko-Lubelskich Zimowych Zawodach Samolotowych na samolocie PWS-50. Po ukończeniu kursu pilotażu w szk. pilotów Klubu Lotniczego (KL) PWS pod kierunkiem pilota instruktora Franciszka Rutkowskiego z d. 29 IX 1933 został posiadaczem dyplomu pilota turystycznego z herbem „Startnos". W okresie pracy w B. Podl. należał do grona prężnych działaczy wspomnianego KL PWS. Od 28 IV 1930 do 7 I 1931 i od 18 I do 1 X 1932 był sekr. tego klubu. Od 7 I 1931 do końca t. r. sprawował funkcję I wiceprezesa i kierownika technicznego.
Kontynuował zawodnicze latanie w barwach Aeroklubu Warszawskiego (AW) po przejściu z końcem 1932 r. do pracy w Państwowych Zakładach Lotniczych W.-Okęcie. Reprezentując barwy AW w V Locie Południowo-Zachodniej Polski im. Franciszka Żwirki 10-11 VI 1933 ze startem w Kr. z pilotem Tadeuszem Halewskim na samolocie DH „Moth” znalazł się w czołówce, zajmując III miejsce w klasyfikacji. Ponownie reprezentując barwy AW z pilotem T. Halewskim, jako jedna z załóg w V Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych 2-10 IX 1933 na samolocie RWD-7, sklasyfikowany został na wysokim IV miejscu wśród 26 załóg biorących udział. Z dniem 14 V 1936 stał się posiadaczem Międzynarodowego Dyplomu Turystycznego Nr 89. Zawodowo pracował w biurze konstrukcyjnym PZL inż. Stanisława Praussa m.in. nad samolotem PZL-46 „Sum”. W ramach przeszkolenia wojskowego w 1 Pułku Lotniczym w W. w l. 1932-3 zdobył uprawnienia pilota wojsk. w st. ppor. rezerwy WP. Przeszedł pełny cykl pilotażu na samolocie bombowym PZL-P-23 „Karaś" w Eskadrze Treningowej. Społecznie pełnił w AW funkcję kierownika technicznego. W X 1938 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym PW.
Wiosną 1939 r. został zmobilizowany do WP i we IX t. r. wziął udział w kampanii wrześniowej. 17 IX 1939 dostał się do niewoli niem. jako oficer lotnictwa, do I 1945 przebywał w Oflagu IIc w Woldenbergu, gdzie kontynuował studia politechniczne w systemie kursowym. Po powrocie do kraju, na powołanym w 1946 r. Wydz. Lotniczym Politechniki Łódzkiej, obronił pracę magisterską. Do lotnictwa już nie powrócił, zapewne z powodu braku odpowiednich propozycji, a także obawy, że jako przedwojenny oficer pracą w lotnictwie mógłby narazić siebie i rodzinę. Dlatego uruchomił własne biuro techniczne, zajmował się odbudową zniszczonych w czasie II woj. świat. fabryk włókienniczych. Zmuszony do zamknięcia tego biura w l. 50., z powodu naliczania kolejnych stawek domiaru, przeszedł wówczas na stanowisko projektanta w Biurze Projektowania Zakładów Włókienniczych w Łodzi, w l.60. był tu naczelnym inż. i dyr. Ponownie los zetknął go z B. Podl., gdzie kierował projektem wdrożenia budowy Zakładów Przemysłu Wełnianego „Biawena" w dzielnicy Wola. Na emeryturę przeszedł w 1971 r., dorywczo zajmował się tłumaczeniem tekstów technicznych z jęz. niem. Do ostatnich lat interesował się lotnictwem, śledził zmiany w technice lotniczej. Posiadał kolekcję zdjęć związanych z przemysłem i sportem lotniczym Polski międzywojennej.
Odznaczony był Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim OOP (1964).
Zm. 19 X 1996 w W., pochowany został na cm. Powązkowskim (kwatera 6-5-12/13). W małż. z inż. Hanną Jabłońską, pilotką samolotową i szybowcową, miał s. Stanisława (1940) – pilota komunikacyjnego PLL „Lot” i American Airlines. Drugi s. Jan (1946) zm. w kilka miesięcy po urodzeniu. Wnuk Stanisław Jan jest specjalistą ds. kontroli ruchu lotniczego w Europejskiej Organizacji ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej Eurocontrol w Brukseli.
SBTP, T. 17, W. 2006 (Demidowicz T.); „Biuletyn Aeroklubu RP” 1933, nr 7; „Lot Polski” 1933, nr 7, s. 12-3, nr 9 s. 29-30; „Skrzydlata Polska” 1933, nr 9-10, s. 317-22, nr 25, s. 15; 5 lat pracy i istnienia KL PWS 1929/34, B. Podl. 1934, s. 6-8, 24, 49, 72; Chwałczyk T., Podlaskie skrzydła, Rzeszów 1985, s. 48-9, 219-28 (fot.); Malinowski T., Sport samolotowy, [w:] Polskie Lotnictwo Sportowe. Almanach, Kr. 1987, s. 61-2; Demidowicz T., B. Podl. jako krajowy ośrodek przemysłu i sportów lotniczych w okresie międzywojennym, [w:] B. Podl. Szkice z dziejów miasta i okolic. Materiały z sesji popularnonaukowej z okazji Dni B. Podl. 26-27 VI 1999 r., B. Podl. 1999, s. 83-5; Informacje syna i wnuka przekazane 12 VIII 2003 i 31 VII 2006.
(autor Tomasz DEMIDOWICZ)