Ur. się 30 XI 1929 r. w Międzyrzecu Podl. w rodzinie naucz. Był s. Czesława i Stefanii z d. Zagórskiej. O. był naucz., inspektorem szkol., działaczem polit. i samorządowym, red. i wydawcą w Międzyrzecu Podl. Cała rodzina z czasem zamieszkała w S., gdzie G. spędził kilkanaście l. swojego życia. Tu w czasie okupacji hitlerowskiej uczęszczał przez dwa l. na tajne komplety, a po wojnie w 1948 r. uzyskał świadectwo dojrzałości w Gim. i Lic. im. Bolesława Prusa.
W l. 1948-1952 G. studiował na Wydz. Prawa UW i uzyskał tytuł magistra prawa. W czasie studiów rozpoczął pracę naucz. akademickiego w Katedrze Ekonomii Polit. W 1951 r. ożenił się ze studentką polonistyki UW, koleżanką z l. szkol., następnie został asystentem w Zakładzie Historii Myśli Ekonomicznej Szk. Gł. Planowania i Statystyki, gdzie pod kierunkiem prof. Edwarda Lipińskiego podjął pracę badawczą w zakresie dziejów ekonomii nauk. W 1958 r. obronił pracę doktorską poświęconą poglądom merkantylistycznym w Polsce w XVII i XVIII w., która została opublikowana przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu. Rozp. habilitacyjną Polska myśl ekonomiczna a rozwój gospodarczy 1807–1830. Studia nad początkiem teorii zacofania gospodarczego, W., PWN 1963, s. 358., poświęcił problemom rozwoju gosp. w pol. myśli ekonomicznej okresu Ks. Warsz. i Król. Pol.
Jako samodzielny pracownik nauki G. prowadził bardzo rozległe badania nauk. Za znaczącą w swoim dorobku nauk. uważał monografię: Zarys historii ekonomii politycznej. Uczyły się z tego podręcznika rzesze studentów studiujących ekonomię. Za tę pracę otrzymał w 1984 r. nagrodę im. Ludwika Waryńskiego. Inna pozycja to podręcznik, którego był współautorem pt. Ekonomia polityczna – zarys popularny. Jest on przeznaczony dla masowego odbiorcy. Podręcznik doczekał się aż ośmiu uzupełnionych i rozszerzonych wyd. G. wiele czasu poświęcał pracy ze studentami i młodymi pracownikami nauk. Pod jego kierunkiem tylko do 1971 r. napisano około 60 prac magisterskich. W 1969 r. w uznaniu za całokształt dorobku nauk. Rada Państwa przyznała G. tytuł nauk. prof. nadzwyczajnego nauk ekonomicznych. Godność tę osiągnął mając niespełna 45 l.
W 1972 r. G. został mianowany rektorem Uniw. Łódzkiego, a w 1975 r. powołano go na stanowisko podsekretarza stanu w Min. Nauki Szkol. Wyższego i Techniki. W l. 1978-1981 był ministrem tego resortu. W 1982 r. rozpoczął pracę w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN, objął tam funkcję wicedyr., jednocześnie pojął pracę nad uformowaniem w Instytucie Nauk Ekonomicznych Zakładu Współczesnej Myśli Ekonomicznej. Utworzył tam też centrum badań nauk. współczesnej zachodniej myśli ekonomicznej.
Osobną kartę stanowiła działalność G. w Tow. Wiedzy Powszechnej, w którym od 1977 r. pełnił nieprzerwanie funkcję prezesa ZG. Dzięki jego staraniom Tow. Wiedzy Powszechnej zostało przyjęte do Międzynarodowej Rady Oświaty Dorosłych przy UNESCO.
G. był tytanem pracy, miał nieprzeciętną zdolność szybkiej koncentracji umysłu, umiejętność organizowania pracy własnej i zespołów z którymi pracował. G. zm. przedwcześnie 26 XII 1986 r. i pochowany został na Cm. Wojsk. na Powązkach w Alei Zasłużonych. Za wybitne osiągnięcia w działalności nauk.-dydaktycznej był wielokrotnie odznaczany: Krzyżem Kawalerskim OOP, Orderem Sztandaru Pracy I i II Klasy i innymi odznaczeniami państw. i resortowymi. Pośmiertnie otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP.
Kornacki R., Międzyrzec w życiorysy wpisany, Międzyrzec Podl. 2011. s. 105 – 106; Kowalski M., Prof. dr hab. Janusz Górski (1929-1986), „Rocznik Międzyrzecki”, t. XIX s. 253 -258; Matysiak E., Sławni Siedlczanie, „Podlaskie Echo Katolickie” nr 5(396) s. 29.
(autor Ryszard KORNACKI)