Ur. 17 II 1932 r. w Grodnie w rodzinie geodety Antoniego i Marii z d. Dylla. Pierwsze l. szk. przypadły na czas wojny i okupacji. Po przejściu frontu w VII 1944 r. wstąpił do Państw. Gim. i LO Męskiego im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w B.Podl. Podczas nauki w gim. należał do koła sportowego i drużyny harcerskiej. Dalszą naukę kontynuował w Tech. Górniczym Min. Górnictwa im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej. W tej szk. także należał do drużyny harcerskiej i koła politechnicznego. Po zdaniu egzaminu dojrzałości i zdobyciu zawodu technika mechanika A. w VI 1952 r. zdał pomyślnie egzaminy wstępne i podjął studia na Wydz. Lotniczym PW. Jako student należał do kręgu instruktorów ZHP. Grał w piłkę ręczną i siatkową w Akademickim Związku Sportowym PW. Jako czł. sekcji akademickiej Aeroklubu Warszawskiego przeszedł przeszkolenie otrzymując licencję pilota szybowcowego.
Po obronie pracy dypl. 27 VI 1958 r. i uzyskaniu tytułu inż. lotnictwa A. pierwszą pracę zawodową rozpoczął w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego (WSK) w Mielcu na stanowisku konstruktora. Od 1960 r. pracował w niej jako starszy konstruktor. Kierował Sekcją Prób w Locie WSK Mielec prowadząc badania m.in. nad wdrożeniem do produkcji szkolno-treningowego samolotu odrzutowego TS-11 „Iskra” konstrukcji inż. Tadeusza Sołtyka i samolotu M-4 „Tarpan”.
Z dniem 16 VI 1962 r. A. przeszedł na stanowisko kierownika działu technologiczno-konstrukcyjnego Podl. Zakładów Przemysłu Terenowego Przedsiębiorstwie B.Podl. Równolegle od 1 IX 11962 r. został dodatkowo zatrudniony jako naucz. kontraktowy technologii i materiałoznawstwa w Tech. Mechanicznym dla Pracujących i ZSZ w B.Podl. W 1967 r. został mianowany gł. technologiem w Centralnym Biurze Opracowań Technicznych Drobnej Wytwórczości w m. nad Krzną. W 1969 r. po powołaniu do życia Wyż. Stud. Nauczycielskiego w B.Podl. A. objął posadę kierownika pracowni praktyczno-technicznej. Dzięki różnym zabiegom w krótkim czasie wyposażył tę pracownię w niezbędne urządzenia.
W 1971 r. skorzystał z oferty nowej pracy i przeszedł na stanowisko z-cy dyr. do spraw technicznych Zakładów Przemysłu Wełnianego „Biawena” w B.Podl. A. pracował w tym zakładzie do 1974 r. Objął nast. stanowisko dyr. Oddz. Państw. Komunikacji Samochodowej w B.Podl. Charakteryzowany jako „dobry organizator, energiczny i przedsiębiorczy” przyczynił się w sposób znaczący do poprawy kondycji tej firmy. Jako znana osoba w środowisku B. Podl. A. został w 1975 r. oddelegowany z dotychczasowej pracy w związku z wyborem na Przew. Prezydium MRN w B.Podl.
A. wspierał wszelkie inicjatywy mające na celu rozbudowę m. nad Krzną. Był jednym z inicjatorów powołania Aeroklubu Bialskopodlaskiego 29 IX 1979 r. i pierwszym prezesem zarz. tej organizacji sportowej funkcjonującej jako filia Aeroklubu Dęblińskiego. Po powrocie do pracy zawodowej w 1979 r. w charakterze dyr. Woj. Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w B.Podl., A. ponownie włączył się w kwestię poprawy warunków życia w m. i sprawy służące rozwojowi m. i woj. bialskopodlaskiego. Sprawując to stanowisko do XII 1985 r. zainicjował m.in. budowę zalewu na rzece Krznie, niestety niezrealizowaną.
Przez cały okres sprawowania wspomnianych stanowisk A. podtrzymywał kontakty ze szkolnictwem. Pracował jako naucz. ZSZ Nr 2 przy ul. Brzeskiej w B.Podl. Uczył technologii, materiałoznawstwa i rysunku technicznego. Cieszył się szacunkiem młodzieży jako znakomity naucz., znawca przedmiotów. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia A. przeszedł z dniem 19 V 1993 r. w stan spoczynku. Nie zerwał łączności ze szk. i młodzieżą pracując jako naucz. w niepełnym wymiarze godzin.
W wolnym czasie interesował się polityką i techniką lotniczą. Był przew. Komitetu Turnieju Młodych Mistrzów Techniki przy Radzie Woj. Naczelnej Organizacji Technicznej w B. Podl. Pełnił przez kilka lat funkcję przew. Oddz. Woj. Stow. Inżynierów Mechaników Pol. Utożsamiał się ze środowiskiem lotniczym uczestnicząc systematycznie w Spotkaniach Lotników w Dęblinie.
A. odznaczony był Krzyżem Kawalerskim OOP, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Za Zasługi dla ZHP. Uhonorowany był Odznaką Za Zasługi dla Województwa Bialskopodlaskiego, Srebrną Odznaką im. Janka Krasickiego, Srebrną Odznaką Naczelnej Organizacji Technicznej, Odznaką Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego. Był Laureatem Nagrody Kuratora Oświaty i Wychowania i wielokrotnym laureatem nagród dyr. ZSZ Nr 2 w B.Podl. w l. 1991-1993.
Zm. 25 III 2000 r. w B.Podl. Pochowany został na miejscowym cm. rzymskokatolickim przy ul. Janowskiej nieopodal alejki głównej. Żonaty od 1954 r. z Ireną Charłampowicz miał dwie c. Barbarę (ur. 1956 r.) i Małgorzatę (ur. 1960 r.).Demidowicz T., Augustynik Marek Tomasz (1932-2000) [w:] Słownik Biograficzny Techników Polskich, t. 20, W. 2009, s. 7-8 (fot.); Chwałczyk T., Podlaskie skrzydła, Rzeszów 1985, s. 61-62, 66; Arch. ZSZ Nr 2 w B. Podl. im. Franciszki Żwirki i Stanisława Wigury, Akta osobowe – Augustynik Marek sygn. 1 bp., Arch. Techma-Robot Spółki z o.o. w Białej Podlaskiej, Akta osobowe – mgr inż. Augustynik Marek, sygn. 54/A bp.; Informacje żony Ireny ze I 2007 r.
(autor Tomasz DEMIDOWICZ )