Ur. w W. 26 II w rodzinie Henryka i Heleny z Połoskich. Tam też spędziła dzieciństwo. W 1919 uk. 6-klasową średnią szk. pol. w Humaniu. Była świadkiem tragicznych wydarzeń wojny domowej na Ukrainie.
W 1920 przyjechała wraz z rodzicami do Polski. Początkowo zarabiała udzielając prywatnych lekcji, w 1921zaczęła pracę kancelistki w Urzędzie Woj. w Białymstoku. 1XII 1921 podjęła pracę w zawodzie naucz., którą wykonywała aż do przejścia na emeryturę. Początkowo pracowała w szk. powsz. na terenie Białostocczyzny, m.in. w Białymstoku i Mścibowie w pow. wołkowyskim; 1924 uk. kurs instruktorów dla nauki dorosłych w Wołkowysku.
Dwa 1. późn. przeniosła się na teren pow. garwolińskiego. 1 IX 1926 rozp. pracę w Publicznej Szk. Powsz. w Hucie Żelechowskiej, skąd 2 tyg. późn., 16 IX została przeniesiona na kierownika 2-klasowej Publicznej Szk. Powsz. w Zawadach pod Garwolinem, należącej do 14 rejonu szkol. Rozporządzeniem Kuratora Okr. Szk. Lubelskiego z 9 XI 1929 trzy dotychczas samodzielne szkoły w Zawadach, Sulbinach i Czyszkówku weszły w skład utworzonej 15 XI 7-klasowej Publicznej Szk. Powsz. w Aleksandrówce (obecnie w granicach miasta). Mimo, że miała nazwę „w Aleksandrówce" mieściła się na terenie gm. Górzno, w wynajętym, położonym k. koszar 1 psk, od strony Sulbin, budynku i była szk. wiejską. Kierownikiem szk został Kazimierz Kwapiński, a jedną z nauczycielek była B. Do szk. tej uczęszczały dzieci z Mierżączki, Sulbin, Natalii, Lucina, Czyszkówka i Zawad.
W okresie wakacji 1930 B. uczestniczyła w zorganizowanym w Wilnie kursie kobiecych robót ręcznych i gospodarstwa domowego. Decyzją władz szk. z 1III 1932 została przeniesiona do 7-klasowej Szk. Powsz. Żeńskiej w Garwolinie zlokalizowanej przy ul. Długiej, tam gdzie mieści się obecnie LO. Sześć I. późn. kierowniczka szk., Bronisława Dąbkowska napisała o niej w wystawionej wówczas opinii: „Jest to nauczycielka ideowa, samodzielna, mająca b. dużo energii, pomysłowości i wytrwałości (mimo wątłego zdrowia i ciągłego leczenia się). Miejscowa ludność otacza ją wielkim szacunkiem i zaufaniem".
Wiele uwagi B. poświęcała pracy kult.-oświat., z ramienia PBK, wśród żołnierzy stacjonującego w Garwolinie 1 psk, którą rozp. w 1933. Początkowo prowadziła bibliotekę, nast. w 1935-1937 pełniła funkcję kierowniczki świetlicy żołnierskiej. Doceniając jej duży wkład pracy i zaangażowanie, ówczesny d-ca pułku płk Adam Zakrzewski, odznaczył ją w dniu 10 V 1936 odznaką pamiątkową 1psk. Jeden z żołnierzy napisał wówczas w kronice świetlicowej pułku: „Jakże byliśmy wdzięczni panu pułkownikowi za to wyróżnienie naszej miłej- kierowniczki, która dla nas poświęca tyle pracy, ażeby uprzyjemnić nam te wolne od ćwiczeń chwile".
W 1934 B. zapoczątkowała swoją działalność w ZHP. Założyła Gromadę Zuchową - Bożęta, w skład której wchodziły zuchy z klas od 2-ej do 4-tej. Gromada składała się z 4 szóstek: Bożęta domowe, leśne, polne i łąkowe. Zawołaniem jej było: „Czyń dobrze", godłem - krasnoludek Wene (z końcówek szóstek). Każda szóstka miała chorągiewkę ze swoim znakiem. Zbiórki odbywały się co tydzień, przeważnie w niedzielę. Po l.
B. wspominała: „Na zbiórce [zuchy - przyp. Z.G.W.] zapoznawały się stopniowo z prawem zuchowym, uczyły się zuchowych piosenek, tańców. Miały gry zręcznościowe lub ćwiczące spostrzegawczość (tropienie wg znaków). Opanowywały sprawności. Słuchały gawęd drużynowej. Omawiano zachowanie - pomoc w domu, w szkole, pełnienie dobrych uczynków „Zuchy zawsze z zapałem przychodziły na zbiórki i bawiły się wesoło. Każda szóstka wybierała sobie szóstkową. Zbiórki odbywały się w szkole (brak było izby zuchowej), czasem u drużynowej lub na mieście”.
Od 20 VI do 10 VII 1934 dh. B. wspólnie z Antonim Panasiewiczem prowadziła przy obozie harcerzy z Garwolina, w Bochotnicy k. Kazimierza Dolnego, kolonię zuchową dla 12 zuchów. Zuchy korzystały z wyżywienia u harcerzy, ale zajęcia miały osobno (plażowanie nad Wisłą, gry w lesie). W I 1935 uczestniczyła w kursie dla zuchmistrzów w Worochcie. 24 II 1935 Gromada Zuchowa wystawiła w teatrze 1psk w Garwolinie obrazek w 3 odsłonach, w opracowaniu B., pt. Jak krasnoludki - Bożęta zamienily się w zuchy. W VI 1938 zorganizowała 10-dniową kolonię zuchową w Sławinach. Zuchy mieszkały u Domareckich w pokoju, a jadły w stodole ubranej tkaninami lud., które wypożyczyły mieszkanki Sławin. 24 VI szukały w lesie kwiatu paproci. Chodziły też na jagody. Urządziły również przedstawienie dla publiczności. Po l. jedna z uczestniczek kolonii, Irena Filipowicz z d. Lupińska wspominała: „Kolonię prowadziła B. - wielki i szlachetny człowiek, wzór społeczniczki i patriotki".
Od 10 X 1937 Gromada Bożęta podlegała powołanej wówczas komendzie Hufca Harcerek w Garwolinie na czele z phm Marią Świtalską. W VII 1939 Komendę Hufca, wchodzącego od kwietnia w skład Maz. Chorągwi Harcerek, przejęła B. Podległe jej harcerki pełniły w tragicznych dniach września, w ramach Pogotowia Wojennego m.in. służbę kurierek.
W okresie. okupacji niem. B. brała czynny udział w zorganizowanych kompletach tajnego nauczania na terenie Garwolina. W 1942 przyjęła na wychowanie troje dzieci z transportu wysiedleńców z Zamojszczyzny.
Po wyzwoleniu B. pracowała w Szk Podst. nr 1 i nr 2, a w 1947-1949 dodatkowo jako naucz. fizyki w Gim. dla Dorosłych TUR, od 1950 do 1953 w Zamkniętej Szk Wieczorowej UB i MO oraz w r. szk 1949/1950 i w 1. 1952-1954 w miejscowym LO. Od 1 IX 1950 pełniła obowiązki kierowniczki Szk Podst. nr 1 w Garwolińie, 1 II 1951 przekazała obowiązki Janinie Michalik. Nast. po zmianach organizacyjnych w szkolnictwie podst. na terenie miasta pracowała od 1958 aż do odejścia na emeryturę w Szk. Podst. nr 2, zlokalizowanej na terenie koszar 1psk w Garwolinie, w pobliżu dawnej szkoły „w Aleksandrówce".
Przez długie 1. B. opiekowała się zbiorową mogiłą uczestników Powstania Styczniowego na cm. parafialnym w Garwolinie. Była odznaczona m.in.: Medalem Dziesięciolecia (1929), Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (1938), Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Kawalerskim OOP (1975), Złotą odznaką ZNP oraz w 1980, Honorową Odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. Zm. w Garwolinie 22 IX 1982 i spoczywa na miejscowym cm. par.
Arch. Starostwa w Garwolinie, akta osobowe B.; - Garwolin. Dzieje, s. 204, 300; Z. Gnat-Wieteska, 1PSJ, s. 69-70, 76; tenże, Dzieje harcerstwa, s. 25, 27-28; fot. https://garwolin.pl/wanda-bekierska-zasluzony-dla-miasta-garwolina/; dostęp 30.04.2021].
Od 20 VI do 10 VII 1934 dh. B. wspólnie z Antonim Panasiewiczem prowadziła przy obozie harcerzy z Garwolina, w Bochotnicy k. Kazimierza Dolnego, kolonię zuchową dla 12 zuchów. Zuchy korzystały z wyżywienia u harcerzy, ale zajęcia miały osobno (plażowanie nad Wisłą, gry w lesie). W I 1935 uczestniczyła w kursie dla zuchmistrzów w Worochcie. 24 II 1935 Gromada Zuchowa wystawiła w teatrze 1psk w Garwolinie obrazek w 3 odsłonach, w opracowaniu B., pt. Jak krasnoludki - Bożęta zamienily się w zuchy. W VI 1938 zorganizowała 10-dniową kolonię zuchową w Sławinach. Zuchy mieszkały u Domareckich w pokoju, a jadły w stodole ubranej tkaninami lud., które wypożyczyły mieszkanki Sławin. 24 VI szukały w lesie kwiatu paproci. Chodziły też na jagody. Urządziły również przedstawienie dla publiczności. Po l. jedna z uczestniczek kolonii, Irena Filipowicz z d. Lupińska wspominała: „Kolonię prowadziła B. - wielki i szlachetny człowiek, wzór społeczniczki i patriotki".
Od 10 X 1937 Gromada Bożęta podlegała powołanej wówczas komendzie Hufca Harcerek w Garwolinie na czele z phm Marią Świtalską. W VII 1939 Komendę Hufca, wchodzącego od kwietnia w skład Maz. Chorągwi Harcerek, przejęła B. Podległe jej harcerki pełniły w tragicznych dniach września, w ramach Pogotowia Wojennego m.in. służbę kurierek.
W okresie. okupacji niem. B. brała czynny udział w zorganizowanych kompletach tajnego nauczania na terenie Garwolina. W 1942 przyjęła na wychowanie troje dzieci z transportu wysiedleńców z Zamojszczyzny.
Po wyzwoleniu B. pracowała w Szk Podst. nr 1 i nr 2, a w 1947-1949 dodatkowo jako naucz. fizyki w Gim. dla Dorosłych TUR, od 1950 do 1953 w Zamkniętej Szk Wieczorowej UB i MO oraz w r. szk 1949/1950 i w 1. 1952-1954 w miejscowym LO. Od 1 IX 1950 pełniła obowiązki kierowniczki Szk Podst. nr 1 w Garwolińie, 1 II 1951 przekazała obowiązki Janinie Michalik. Nast. po zmianach organizacyjnych w szkolnictwie podst. na terenie miasta pracowała od 1958 aż do odejścia na emeryturę w Szk. Podst. nr 2, zlokalizowanej na terenie koszar 1psk w Garwolinie, w pobliżu dawnej szkoły „w Aleksandrówce".
Przez długie 1. B. opiekowała się zbiorową mogiłą uczestników Powstania Styczniowego na cm. parafialnym w Garwolinie. Była odznaczona m.in.: Medalem Dziesięciolecia (1929), Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (1938), Złotym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Kawalerskim OOP (1975), Złotą odznaką ZNP oraz w 1980, Honorową Odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. Zm. w Garwolinie 22 IX 1982 i spoczywa na miejscowym cm. par.
Arch. Starostwa w Garwolinie, akta osobowe B.; - Garwolin. Dzieje, s. 204, 300; Z. Gnat-Wieteska, 1PSJ, s. 69-70, 76; tenże, Dzieje harcerstwa, s. 25, 27-28; fot. https://garwolin.pl/wanda-bekierska-zasluzony-dla-miasta-garwolina/; dostęp 30.04.2021].
(autor Zbigniew GNAT-WIETESKA)