Ur. 20 XII 1953 w Kowalowicach k. Namysłowa w rodzinie Ryszarda i Teodozji. Dzieciństwo i młodość spędził w Szczecinku, gdzie ukończył I LO im. Księżnej Elżbiety. Studiował na Wydziale Humanistycznym WSP, potem WSRP w S. i na Wydz. Humanistycznym WSP w Kielcach, uzyskując tytuł mgr. filologii polskiej. Był również absolwentem Państw. Studium Kulturalno-Oświatowego w Ciechanowie. Żonaty od 1981, ż. Grażyna jest pedagogiem w zakresie pracy kulturalno-oświatowej.
Przygodę z kulturą i teatrem rozpoczął w liceum w Szczecinku, gdzie z prowadzonym przez siebie Teatrem Poezji zdobywał nagrody za reżyserię na ogólnopolskich przeglądach. W Ciechanowie założył i prowadził Studencki Teatr Karawan oraz Ciechanowską Grupę Teatralną, która w 1 poł. l. 70. była czołowym nieprofesjonalnym teatrem w Polsce. Reżyserowany przez M. spektakl Brueghel zdobył kilka głównych nagród na ogólnopolskich festiwalach teatralnych i uznany został przez wielu fachowców za jedno z najciekawszych dokonań w historii polskiego teatru nieprofesjonalnego. Zainteresowania i pasje artystyczne M. nie ograniczały się wówczas tylko do teatru. Próbował sił także w grafice, eksponując swoje prace na kilku wystawach indywidualnych i zbiorowych. Realizował się też w dziedzinie muzyki, będąc członkiem legendarnego zespołu śpiewającego poezję - Grupy Monastyr - laureata wielu festiwali piosenki studenckiej. Jego główną pasją pozostawał jednak teatr. Wiedzę o nim doskonalił na wielu kursach, seminariach i warsztatach teatralnych. Uczył się od Jerzego Grotowskiego, Zygmunta Hubnera, Lidii Zamkow, Leszka Herdegena i Szczepana Baczyńskiego.
Od 1975 aktywnie włączył się w życie kulturalne S. i regionu. W 1976 założył Teatr ES, który w l. 70. i 80. stał się wizytówką kultury siedleckich studentów. Rok później był pomysłodawcą utworzenia, współorganizatorem i przez czternaście lat kierownikiem artystycznym Studenckiego Ośrodka Działań Kulturalnych Limes, który prężną działalnością wpłynął zdecydowanie na ożywienie życia kulturalnego S. i nowoutworzonego woj. siedleckiego.
Limes bardzo szybko wyrósł ponad środowisko studenckie i stał się nowatorskim ośrodkiem, wokół którego oscylowało życie kulturalne miasta. SODK nadawał ton, wpływał na gusta młodych siedlczan. Należał wówczas do najlepszych klubów studenckich w Polsce - został laureatem prestiżowego konkursu Czerwona Róża. M. był pomysłodawcą, inicjatorem lub współtwórcą przedsięwzięć i imprez, które na stałe wzbogaciły pejzaż kulturalny S. i regionu. Najważniejsze z nich to: Siedleckie Dni Teatru, Dziecięca Wiosna Teatralna, Studencka Giełda Piosenki, Ogólnopolskie Spotkania Śpiewających Poezję RECITAL, Festiwal Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych „Srebrna Maska”, Siedleckie Prezentacje Literackie, Ogólnopolski Konkurs Poetycki „Człowiek-Dobro-Piękno”, Międzynarodowy Festiwal Pieśni, Tańca i Folkloru, Ogólnopolski Turniej Sztuki Recytatorskieji Poezji Śpiewanej KAMIEŃ WIARY, Konkurs Młodych Wykonawców Piosenki Mikrofon dla Wszystkich. Był także współorganizatorem Festiwalu Standardów Jazzowych i konkursów literackich dla twórców podlaskich, a przez 20 l. również kierownikiem organizacyjnym święta siedleckich studentów i autorem ich nazwy - Jackonalia. Współtworzył Klub Literacki Ogród, był redaktorem „Gazety Kulturalnej”, tomiku wierszy siedleckich twórców i antologii Wieczory. Przez dziesięć lat pełnił funkcję kierownika artystycznego i reżysera organizowanego w S. Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Harcerskiej, wprowadzając na forum ogólnokrajowe wielu siedleckich twórców: muzyków, kompozytorów, choreografów, plastyków, autorów tekstów i piosenkarzy. Kierowany przez niego Teatr ES zdobywał nagrody i wyróżnienia na przeglądachi festiwalach takich, jak: Międzynarodowe Barbórkowe Spotkania Teatralne, warszawski studencki festiwal NIKE, ogólnopolski festiwal OFTA, nowosądecki SKAT. W l. 1976-1993 Teatr ES dał ponad 500 występów na scenach S. i całej Polski. Gościł też u studentów Uniwersytetu w Płowdiw w Bułgarii. Najciekawsze i znaczące spektakle, których twórcą, reżyserem, scenarzystą, autorem opracowań muzycznych i scenografii był M., to: Wędrówka, Żyć nie umierać, Bal w Operze wg Juliana Tuwima, Z życia i pieśni Kruka Teda Hughesa, Wyjątek i reguła wg Bertolda Brechta, Smok Eugeniusza Szwarca, Antygona Sofoklesa, Umarli ze Spoon River Edgara Lee Mastersa, Lalek Z. Herberta, Poobiednie igraszki Romy Mahieu, Każdy, Bo ja z przeklętych jestem tego świata i Dziwny jeździec Michela de Ghelderode.
W XII 1990 został dyr. Centrum Kultury i Sztuki w S. Działalność CKiS pod jego kierownictwem stanowiła ważny i znaczący punkt w postrzeganiu S. jako prężnego i ciekawego ośrodka kulturalnego, promocji S. w kraju i za granicą oraz przyczyniła się w znaczącym stopniu do zajęcia w l. 90. przez województwo siedleckie piątego miejsca w Polsce w ogólnopolskim rankingu w dziedzinie inicjatyw i aktywności kulturalnej. S. awansowały w tym czasie do miana kulturalnej stolicy Mazowsza. W 2000 z inicjatywy M. wznowił działalność Teatr ES. Jego premierowy spektakl Przezroczystość wg wierszy i zapisków ks. Jana Twardowskiego stał się artystycznym wydarzeniem w skali ogólnopolskiej. Obejrzało go ponad 35 tys. widzów w domach kultury, amfiteatrach, szk., teatrach i kościołach od Szczecina po Sabinov na Słowacji. Rok później M. wystawił z Teatrem ES kolejne poetycko-muzyczne widowisko Balladę o oczekiwaniu wg poezji, pro-zy i psalmów Tadeusza Nowaka. Mimo że był to spektakl trudniejszy i zmuszający widza do intensywnego intelektualnego wysiłku, jego realizacja okazała się kolejnym sukcesem Teatru ES i jego twórcy. W 2003 teatr wystawił Drogę, niezwykły spektakl wg poezji Karola Wojtyły - Jana Pawła II. Jakość i sukces teatralnych przedsięwzięć oraz kunszt artystyczny M. spowodowały, że Teatr ES stał się ponownie kulturalną wizytówką S. Zespołem bardzo aktywnym, twórczym i tworzącym w mieście pozytywny ferment artystyczny, a wielu twórców i wykonawców znajdowało w nim swoje własne, inspirujące do działania miejsce.
M. współpracował także z Katolickim Radiem Podl., w którym zredagował i prowadził ponad 1800 audycji, m. in. tygodniowy magazyn Na scenie i estradzie, prezentujący twórczość artystów regionalnych, Listę przebojów poezji śpiewanej i wieczór poetycki Z płomienia świecy. Był również autorem około tysiąca programów poświęconych kulturze w lokalnej TV S., a także reżyserem koncertów konkursu Miss Ziemi Siedleckieji Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Malwy. Reżyserował sześć finałów konkursów Miss Polonia w TVP1, Miss Polonia USA na Florydzie, widowisko telewizyjne Pożegnanie XX w. oraz Benefis Marka Grechuty w warszawskiej Sali Kongresowej z udziałem gwiazd polskiej estrady.
Pracę w teatrze i w kulturze M. traktował jako szczególnie wielką misję, która jest ciągłym nawoływaniem do tego, aby człowiek w sobie odnajdywał miłość do świata i do innego człowieka. Aby nie pozostawał obojętny wobec sztuki, piękna i prawdy. W jednym z wywiadów na pytanie: „Jakie motto oddałoby sens pańskich wyborów?” odpowiedział: „Chyba takie, aby dawać z siebie innym to, conajlepsze. Myślę, że każdy, kto został obdarzony jakimś talentem, wtedy zasługuje na miano pełnego człowieka, gdy jest w stanie dzielić się tym talentem i jego owocami z innymi” (M. Śmigielski, Szukam wzruszeń, „Życie Siedleckie” 13 XII 2001).
Ponad trzydziestoletnia obecność w siedleckiej kulturze, twórcze pomysły, inspiracje i inicjatywy, setki zorganizowanych i przeprowadzonych imprez, wyreżyserowane koncerty, praca artystyczna, spektakle Teatru ES, sprawiają, że M. i jego działalność na trwałe wpisali się w historię kulturalną S., rozpalając w wielu mieszkańcach iskrę twórczych, intelektualnych inspiracji i artystycznych wzruszeń.
Za swoją działalność otrzymał liczne odznaczenia i nagrody, m.in.: Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrodę Wojewody Siedleckiego I stopnia, Odznakę Zasłużony dla Woj. Siedleckiego, Medal Za Odwagę w Myśleniu i Działaniu, Odznakę Zasłużony Działacz Kultury, Nagrodę Siedleckiego Towarzystwa Naukowego Złoty Jacek, Nagrodę Prezydenta Miasta S. Aleksandria, Nagrodę im L. Benedyktowicza, Nagrodę Prezydenta Miasta S. Wawrzyn Siedlecki.
Zm. po długiej i ciężkiej chorobie 27 VI 2009. Został pochowany na Cm. Centralnym w S. Jego imię nosi Centrum Kultury i Sztuki Scena Teatralna Miasta S.
Basiuk B., Działalność promocyjna Studenckiego Ośrodka Działań Kulturalnych „Limes” w latach 1977-1999, „Podlaski Kwartalnik Humanistyczny” nr 3-4, 2000, s. 77-86; Białczak A., Sceniczne okoliczności. Rozmowa z Andrzejem Meżeryckim o teatrze ES i najnowszym spektaklu, „Życie Siedleckie” nr 51, 2004, s. 14; Kuziak D., Teatr to dialog o sprawach najważniejszych. Rozmowa z dyrektorem, scenarzystą i reżyserem Teatru ES, Andrzejem Meżeryckim, „Tygodnik Siedlecki” nr 3, 2007; Szumowski B., Warto było. Rozmowa z Andrzejem Meżeryckim, „Podlaskie Echo Katolickie” nr 37, 2004, s. 1 i 13; Śmigielski M., Szukam wzruszeń. Rozmowa z Andrzejem Meżeryckim, dyrektorem Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach, „Życie Siedleckie” nr 37, 2004, s. 3.; MK, Taki chcę robić teatr. Rozmowa z Andrzejem Meżeryckim, reżyserem, aktorem, dyrektorem Siedleckiego Centrum Kultury i Sztuki, „Nowe Echo Podlasia” nr 2, 2001, s. 4; WK, Człowiek - orkiestra. Przedstawiamy Laureata Nagrody „Aleksandria”, Andrzeja Meżeryckiego, „Nowe Echo Podlasia” nr 9, 2002, s. 6; Teatralne Centrum, z Andrzejem Meżeryckim - dyrektorem Centrum Kultury i Sztuki, reżyserem, aktorem i scenarzystą Teatru „ES” rozmawia Barbara Paszkiewicz, „Kurier Siedlecki” nr 40, 2000, s. 4; Zaczyńska M., Reżyserskie sukcesy, „Tygodnik Siedlecki” nr 9, 2000, s. 8; Ogrodnik przy Malwach. Z Andrzejem Meżeryckim, reżyserem i głównym prowadzącym Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Malwy 2004 rozmawia Przemek Badowski, „Życie Siedleckie” nr 37, 2004; Rozmowy autora z G. Meżerycką.
(autor Marek BIARDA)