Ur. się 23 III 1949 r. w MM; s. Wincentego – mistrza stolarskiego i Janiny z Czajkowskich – instruktora rolnego. W 1971 r. ukończył Technikum Budowy Dróg i Mostów stanowiące część ob. Zespołu Szkół nr 1 im. Kazimierza Wielkiego w MM, jak również specjalizację muzealnictwo w Instytucie Historii Sztuki UW (2004).
Debiutował poetycko w 1994 r. wierszem Madonna Cegłowska na łamach „Nowego Echa Podlasia”. Opublikował następujące tomiki wierszy: Sobie – Wam – Im (S. 1996), To znowu ja (S. 1997), Pielgrzym (S. 1998), Wizerunek (MM 1999), Smutno mi (MM 2000), Stoję nad Srebrną (MM 2001), Poprzez mijające dni (MM 2002), Do Ciebie Matko (W. 2008 i wyd. II zmienione, poszerzone o nowe utwory – W. 2017), Spotkanie (W. 2019). Był autorem arkusza poetyckiego: Hymn do Stworzyciela na koniec XX wieku (MM 1999) i wyboru wierszy starych oraz nowych: Posiadam nadzieję (W. 2005). Poetyckie utwory opublikował ponadto w kilkunastu almanachach i antologiach. Twórczość literacka Sz. została doceniona w ramach poetyckich konkursów krajowych i zagranicznych. Niejednokrotnie okazał się ich laureatem. Od 1987 r. należał do Związku Literatów Polskich.
W czasie przemian ustrojowych Sz. zajmował się również działalnością dziennikarską. Współzałożył, a następnie był red. naczelnym lokalnych pism: „Dzwon” (1991) i „Logos” (1996). W l. 1992-96 był red. naczelnym samorządowego „MiM – u Magazynu Informacyjnego MM”. W l. 1992-2010 współtworzył i współredagował wraz z prezesem Tow. Przyjaciół MM Januszem Kuligowskim „Rocznik Mińsko-mazowiecki”. Artykuły dotyczące historii MM publikował także na łamach „Mińskich Zeszytów Muzealnych”. W l. 1995-2020 publikował też w lokalnym czasopiśmie „Co słychać?”
W polu zainteresowania Sz. ważne miejsce zajmowało też odtworzenie dziejów 7 Pułku Ułanów Lubelskich, który w l. 1923-39 stacjonował w MM. W 1989 r. zainspirował on utworzenie Tow. Pamięci 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Do 2004 r. był prezesem tej organizacji pozarządowej. W 1992 r. doprowadził do założenia Muz. 7 Pułku Ułanów Lubelskich w MM. Ob. placówka ta stanowi część Muz. Ziemi Mińskiej w MM, którego Sz. był pracownikiem. Badania historyczne dotyczące dziejów jednostki stanowiły dla Sz. kanwę do napisania monografii albumowej Ułani lubelscy (W. 2008, wyd. II W. 2010). Poszerzona i pod zmienionym tytułem Dzieje ułanów lubelskich publikacja ta ukazała się w 2018 r.
Sz. opublikował Historię kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w MM (W. 2010). Był również autorem wstępu, zawierającego zarysy dziejów wszystkich par. znajdujących się w pow. mińskim, do albumu Sacrum Ziemi Mińskiej (MM 2011). Publikował na tematy kultury polskiej, m. in. malarstwa, w istniejącej do r. 1992, „Zorzy” i kawalerii w „Nowym Przeglądzie Kawaleryjskim”.
Od wczesnej młodości pasjonował się malarstwem olejnym. W zakresie jego zainteresowań znajdowała się różnorodna tematyka, m.in. batalistyka, martwa natura, pejzaż, portret. W 1973 r. namalował i ofiarował Szk. Podst. Nr 1 im. Mikołaja Kopernika w MM portrety naturalnej wielkości: Mikołaja Kopernika, Adama Mickiewicza i Fryderyka Chopina, a Szk. Podst. nr 3 im. Tadeusza Kościuszki – portret jej patrona.
W XI 1983 założył i kierował mińskomazowiecką Grupą Plastyków „BLIK’ 83”. Wraz z pozostałymi jej czł., m.in. Markiem Chabrowskim (grafika, malarstwo), Markiem Nojszewskim (malarstwo), Bogdanem Nowickim (rzeźba), zorganizowali w l 1983-92 kilkanaście wystaw plastycznych. Patronem artystycznym Grupy i częstym gościem jej wernisaży był artysta malarz Mieczysław Kościelniak (1912-93), absolwent krakowskiej ASP w pracowni prof. J. Mehoffera (ucznia J. Matejki). Artystyczne prace udostępniano do oglądania w siedzibie Oddz. Miejskiego Stowarzyszenia „PAX” w MM. W l. 80. XX w. Sz. był przew. mińskomazowieckiego oddz. tej ogólnopol. organizacji.
W 1996 r. zaprojektował medal 575-lecia MM, medal dla zasłużonych obywateli m. i klucz dla jego hon. obywateli, a także sztandar MM. Jego projektu są także sztandary: Tow. Przyjaciół MM (2002), Tow. Pamięci 7 Pułku Ułanów Lubelskich i Szk. Podst. im. 7 Pułku Ułanów Lubelskich w Wiśniewie (oba zaprojektowane w 2005 r.).
W l. 1992-2010 przewodniczył jako mistrz kapitule przyznawania tytułów: zasłużony i hon. obywatel MM (był pomysłodawcą ich nadawania).
Sz. był również cenionym bibliofilem oraz kolekcjonerem pocztówek i pamiątek związanych z historią MM i pow. mińskiego.
Za zasługi w propagowaniu kultury, sztuki i tradycji narodowej został odznaczony: Złotym (2005) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1996), Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006), Medalem „Pro Memoria” (2010), Pamiątkowym Medalem „Honor et Gratiae” (2009), ministerialną odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, pamiątkową odznaką przyznaną przez londyńskie Koło Żołnierzy 7 Pułku Ułanów Lubelskich (1993). W 2009 r. otrzymał Nagrodę Powiatu Mińskiego „Laura 2008”. W 2018 r. uhonorowano go tytułem „Zasłużony dla Miasta Mińsk Mazowiecki”. Pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim OOP za „wybitne zasługi dla kultury polskiej, za działalność społeczną na rzecz upowszechniania i propagowania historii regionalnej i tradycji polskiej kawalerii”.
Zm. 28 VI 2020, został pochowany w grobie rodzinnym na cm. par. w MM. W małż. (1979) z Małgorzatą Kazimierczyk miał s. Rafała (1980), absolwenta PW, i c. Annę (1987), absolwentkę m.in. ASP w Łodzi.
Informacje c. i s.; www.szczypiorskikrzysztof.cba.pl.
(autor Tomasz ADAMCZYK)