Ur. 23 III 1900 w rodzinie chłopskiej w Cięcinie na Żywiecczyźnie (s. Franciszka i Antoniny). Dzieciństwo spędził w Węgierskiej Górce. Po maturze w Gim. im. J. Sobieskiego w Kr., rok studiował prawo na UJ. W 1921 r. ukończył Akad. Handlową. Pracował jako buchalter, prokurent i gł. księgowy. K. walczył o niepodległość ojczyzny. Był czł. POW. Od VII 1917 do II 1918 w Pol. Korpusie Posiłkowym, od XI 1918 do X 1920 w WP, za walki z bolszewikami otrzymał Krzyż Walecznych.
K. w V 1926 wstąpił do PSL „Piast”, w VI 1930 wszedł do RNacz. stronnictwa. Po zjednoczeniu ruchu ludowego działał w SL, w III 1931 został z-cą czł. RNacz. SL, od V 1933 do XII 1935 czł. RNacz. SL. Piastował też funkcje sekr. ZW SL w Grudziądzu (I- VI 1933) , prezesa ZP SL w W. (w 1936 i 1938-39) oraz skarbnika ZW SL w W.
K. w l. 1925-32 prowadził hurtownię tytoniu w MM. Został wiceprezesem, prezesem i skarbnikiem ZP PSL „Piast” pow. MM. W 1926 r. liczba czł. PSL „ Piast ” w pow. MM wyniosła 780 osób. Dzięki aktywności K. wzrosły wpływy PSL „Piast” nie tylko w pow. mińskim, ale i siedleckim oraz garwolińskim. Intensywna działalność K. w MM przypadła na l. 1926-27. Organizował wówczas szereg zebrań i wieców. W I kwartale 1927 odbyło się 7 zebrań i drugi pow. zjazd partii, do stronnictwa przystąpiło 90 czł. D. 6 IV 1927 w zjeździe uczestniczyli: prezes ZG PSL „Piast”, poseł, trzykrotny premier - Wincenty Witos oraz czł. RNacz. i ZG PSL „Piast”, poseł - Alfons Erdman. Wysiłki K. odzwierciedliły wybory samorządowe w 1927 r. W Kałuszynie na burmistrza wybrano sympatyka piastowców Franciszka Stasiaka (zob.). W radach gminnych, wpływy „Piasta” ustępowały tylko PSL „Wyzwolenie”. Podobnie w Sejmiku Pow., w którego składzie zasiadło 4 piastowców. Czł. PSL „Piast” uzyskali także połowę miejsc w Wydz. Pow.: Jan Baran - prezes pow. PSL „Piast”, Feliks Wypustek i Władysław Augustynowicz. 18 I 1928 K. zrezygnował skrócony z kandydowania do sejmu z powodów osobistych, w wyborach do władz pow. został tylko skarbnikiem „Piasta”, poprzednio był prezesem.
W 1930 r. K., ponownie powrócił do polit., współtworzył struktury SL w pow. MM. 14 V 1931 w MM na zjeździe zjednoczeniowym ludowców reprezentował piastowców. W 1932 r. K. za antysanacyjną działalność i obrazę prezydenta odsiadywał wyrok 7 mies. więzienia. 30 X 1932 wraz z M. Pietrzykiem i S. Śliwińskim w Rudzienku zorganizował pochód na cześć W. Witosa, Kazimierza Bagińskiego, Władysława Kiernika. Za nagłaśnianie sprawy tzw. posłów brzeskich skrócony i hasła antysanacyjne 27 IV 1933 podczas sesji Sądu Okr. w MM ponownie został skazany na areszt. W 1933 r. K., wówczas czł. RNacz. SL, zamieszkał w Grudziądzu, ale wracał na ziemię mińską. W VIII 1935 zaangażował się w rozłam SL w pow. MM. SL opuściła grupa ludowców, w większości dawnych wyzwoleńców. Genezą secesji była rywalizacja pomiędzy Janem Noskiem (dawnym wyzwoleńcem, prezesem SL pow. MM) i K. (dawnym piastowcem). Do ostrej rywalizacji obu frakcji doszło w 1934 r. na zjeździe Mazowieckiego ZMW. W rok po zjednoczeniu konflikt K. z J. Noskiem rozpatrywał sąd partyjny.
W 1936 r. władze SL, odbudowując wpływy organizacji, ponownie skierowały K. do MM. W IV 1936 dzięki niemu utworzono ZP SL z prezesem St. Sadochem i z-cą Józefem Drabichem oraz rozbudowano struktury stronnictwa. W V 1936 K. jako zwolennik Witosa forsował marsz na W. W VII-VIII 1936 zabiegał o usypanie w Opaczy w gm. Jeziorna kopca ku czci chłopów poległych w czasie woj. z bolszewikami. Sanacyjne władze zabroniły budowy kopca. W 1937 r. K. włączył się w organizację strajku chłopskiego, w trakcie którego 20 VII został aresztowany. W 1938 r. zakończył aktywność na ziemi mińskiej. K. utrzymywał kontakt korespondencyjny z przebywającym na emigracji Witosem (zm. 31 X 1945), osobiście go odwiedził w Czechosłowacji. Po śmierci ideowego przywódcy, podczas organizowania delegacji pogrzebowej, został aresztowany.
Podczas II woj. św. K. ps. Grzegorz Siedlecki był kmdt. Podokr. IIa BCh w Okr. Woj. Warszawskie. Od XI 1946 do IV 1947 pełnił funkcję prezesa ZP na pow. warszawski mikołajczykowskiego PSL-u. W l. 1946-47 był inwigilowany przez UB (sprawa krypt. „Prawica Ludowa”) i kilkakrotnie więziony. Od 6 I 1967 do 28 II 1970, ze względu na kontynuowanie antykomunistycznej działalności, objęty obserwacją w sprawie pod krypt. „Uparty”. Od 1970 r. do IX 1973 podlegał operacyjnej kontroli w ramach kwestionariusza ewidencyjnego o krypt. „Badylarz”. W 1970 współorganizował uroczystości ku czci działaczy ludowych. Ze względu na kontakty z b. d-cą BCh Franciszkiem Kamińskim, w l. 1951-74 K. objęto obserwacją, sprawa krypt. „Zenon”. Do 1956 r. był księgowym w Gostchorzy w pow. siedleckim, potem mieszkał w W.
Zm. 22 VII 1985, pochowany na Cm. Północnym w W.
Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Makieta, W. 1989, s. 175-76; Kłos L. M., Stanisław Kasperlik i jego działalność na ziemi mińskiej, „Rocznik Mińskomazowiecki” 2008, z. 16, s. 160-64; Witos W., Moje wspomnienia, [w:] Dzieła wybrane, t. 2, W. 1990, s. 612; Kasperlik-Załuska A., Wspomnienie o moim ojcu - Stanisławie Kasperliku, „Rocznik Historyczny Muz. Historii Polskiego Ruchu Ludowego”, W. 2001, nr 17, s. 101-103; Wybory do Wydz. Powiatowego, „Wiadomości Mińsko-Mazowieckie” 1927, nr 15, s. 3, 4; Z pow. Mińsk-Mazowiecki, „Wyzwolenie” 1933, nr 27, s. 10; Zakaz sypania kopca pod W. „Głos Mazowiecki” 1936, nr 1173, s. 2; Hemmerling Z., Stronnictwa ludowe na terenie woj. warszawskiego w l. 1931-39, [w:] Ruch ludowy na Mazowszu, Kurpiach i Podl. Materiały sesji popularno-naukowej, red. A. Łuczak, W. 1975, s. 113; Sałkowski J., Ruch ludowy w woj. siedleckim w l. 1918-39, [w:] Społeczeństwo siedleckie w walce o wyzwolenie narodowe i społeczne, red. J. R. Szaflik, W. 1981, s. 176; Arch. ZHRL, Drabich J., Praca w terenie wspomnienia z przedwojennej działalności w SL w okresie po rozłamie Malinowskiego, sygn. P-223, k. 7, 24-28; AIPN, Oddz. w P. 003/167 t.13; AIPN Biuro Udostępniania w W. (dalej BU) 01224/462 (11383/2) mf; AIPN BU 0224/485 (2976/III), AIPN BU 01286/2502 (2976/3) mf; AIPN BU 0259/585 t. 3 i 4 (3963/III).
(autor Lilla Małgorzata KŁOS)