Ur. się w 1895 r. w Radzyniu Podl. Na temat okresu młodzieńczego nie zachowały się żadne informacje, prawdopodobnie pobierał naukę w chederze. Być może jego talent został zauważony i dzięki mecenasowi żyd. lub pol. trafił do W. Tam przed wybuchem I woj. świat. rozpoczął studia w Szk. Sztuk Pięknych, która powstała w 1904 r. Placówka miała zupełnie inny profil niż szk. krakowska czy petersburska, ponieważ postawiono sobie za cel włączenie sztuki w życie. Obok więc sztuk czystych równorzędne znaczenie miały stosowane. Duże znaczenie dla dróg artystycznych absolwentów miało także to, że do placówki przyjmowano kobiety.
T. debiutował w 1921 r. na wystawie artystów żyd., a w 1935 r. w Białymstoku miał wystawę indywidualną. W 1937 r. jego prace wraz z innymi pojawiły się w gmachu Gł. Bibl. Judaistycznej przy ul. Tłomackie 5 w W. Uczestniczył też w Salonie Dorocznym Żydowskiego Tow. Krzewienia Sztuk Pięknych - ŻTKSP (W. ul. Grzybowska 26), zorganizowanym w 1938 r., na którym przedstawiono największą ilość prac artystów żyd. Do 1939 r. był aktywnym artystą malarzem, m.in. w tym r. na wystawę pt. Portret kobiecy oddał jeden ze swoich obrazów. Reprodukcje jego dzieł zamieszczał w l. 30. „Nasz Przegląd” oraz czasopismo dla kobiet żyd. „Ewa”, ponieważ specjalizował się w portretach kobiecych. Należał do „okoliczno-ściowych” grup artystycznych, tzw. „Grupy Pięciu” i „Grupy Siedmiu” (1933, 1937). Był aktywny jako sekr. w ŻTKSP, w którym organizował wystawy. Należał także do sekcji artystów plastyków ŻTKSP. Czł. Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy w Kr.
Zajmując się działalnością malarską, projektował zarazem plakaty, winiety, obwoluty i ilustracje książkowe (m.in. Księgi Estery, Hag(g)ady szel Pesach, Notatki komiwojażera autorstwa Szolem Alejchelma) a także dekoracje i kostiumy dla pierwszego w stolicy żyd. teatru miniatur nazwanego Azazel (1926-31). W 1929 r. wraz z kilkoma innymi osobami założył spółkę „Kopart” zajmującą się m.in. projektowaniem grafiki reklamowej. W l. 20. przygotowana przez niego i współpracowników pod względem graficznym książka pt. Płomienie i zgliszcza. Księga zbiorowa została uznana za jedną z najpiękniej wydanych.
W czasie wojny przebywał w getcie warszawskim, gdzie przy ul. Mylnej 9a znalazł zatrudnienie w dawnym atelier rzeźbiarskim Zdobnictwa Artystycznego Abrahama Ostrzegi i Władysława Weintrauba, które przekształcono w fabryczkę kamieni do ostrzenia noży. Później był to szop należący do Hansa Mullera, w którym schronienie i zatrudnienie znalazło wielu artystów. Niestety latem 1942 r. szop wszedł w skład szopu AHAGE-Zimmermann i 25 VIII 1942, na pocz. Wielkiej Akcji, wszyscy jego pracownicy zostali wywiezieni do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginęli w komorach gazowych.
T. malował gł. portrety, pejzaże, w tym sceny z sztetl, oraz życia wielkomiejskiego (W kawiarni), martwe natury, akty i kwiaty. Reprezentował nurt postimpresjonistyczny. Podejmował bardzo często tematykę żyd. (Talmudysta). W jego pracach wyraźne jest zainteresowanie kolorem, stosował też stylizację postaci, gdy portretował Żydów. Krytycy omawiający na łamach prasowych jego prace podkreślali, że od końca l. 30. artysta prezentował coraz bardziej dojrzałe dzieła. Chwalono go za szeroką gamę barwną i duże poczucie kolorystyczne.
Makowska U., Rabinowicz Henryk (Hersz), [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze. Rzeźbiarze. Grafícy, T.VIII. Pod red. U. Makowskiej, W. 2007, s. 162 – tu informacje dotyczące T.; N.N., Płomienie i zgliszcza, „Nasz Przegląd” 1925, nr 120, s. 6; N.N., Przegląd literacki, „Nasz Przegląd” 1925, nr 162, s. 6; N.N., Głos prasy o Azazelu, „Nasz Przegląd” 1926, nr 47, s. 10; N.N., Pierwszy żydowski teatr miniatur, „Nasz Przegląd” 1926, nr 34, s. 1; Weinzieher M., Salon wiosenny. Wystawa Żyd. Tow. Krzewienia Sztuk Pięknych, „Nasz Przegląd” 1929, nr 126, s. 3; N.N., Ze sztuki żydowskiej. I. Tykociński, „Ewa” 1929, nr 27, s. 3; N.N., Z „Jarmarku Sztuki” w Żyd. Tow. Krzewienia Sztuk Pięknych, „Nasz Przegląd Ilustrowany” (dodatek do „Naszego Przeglądu) 1933, nr 28, s. 8; N.N., Wystawa prac I. Tykocińskiego, „Nasz Przegląd Ilustrowany” (dodatek do „Naszego Przeglądu) 1935, nr 44, s. 6; N.N., Gł. Bibl. Judaistyczna, „Nasz Przegląd” 1937, nr 114, s. 11; N.N., Sekcja artystów-plastyków, „Nasz Przegląd” 1938, nr 343, s. 12; N.N., Dziś otwarcie Salonu Dorocznego ŻTKSP, „Nasz Przegląd” 1938, nr 16, s. 8; N.N., Z wystawy obrazów i rzeźb w Białymstoku, „Nasz Przegląd Ilustrowany (dodatek do „Naszego Przeglądu”) 1939, nr 6, s. 6; N.N., Otwarcie wystawy pt. „Portret kobiecy”, „Nasz Przegląd” 1939, nr 31, s. 12; Pryłucki N., Współczesna sztuka żyd., [w:] Almanach Literacki 1931, red. E. Lewin, Sz. I. Sznajderman, W. 1931, s. 164; Ringelblum E., Kronika getta warszawskiego. Wrzesień 1939 – styczeń 1943, wstęp i red. A. Eisenbach, W. 1983, s. 623; Berman J., Z pamiętnika Adolfa Bermana, [w:] Pamiętniki z getta warszawskiego. Fragmenty i regesty, oprac. M. Grynberg, W. 1988, s. 118-9; Chrzanowska A., Metaloplastyka żyd. w Polsce, W. 2005, s. 98.
(autor Alicja GONTAREK)