Ur. 17 IX 1901 we wsi Rączki w gm. Zalesie, pow. ciechanowski, woj. warszawskie, jako s. Juliana. Poza nim w rodzinie był jeszcze brat Kazimierz i dwie siostry Maria i Janina. Szk. średnią W. skończył w Płocku w 1922 r. Dalszym krokiem w edukacji był Wydz. Prawa UW, który ukończył w 1927 r. i otrzymał dyplom magistra prawa. Po odbyciu aplikacji w SO w W., gdzie złożył egzamin sędziowski w IV 1930, otrzymał nominację na asesora, a w VI t. r. na podprokuratora w Grodnie. Tu pocz. pracował jako podprokurator rejonowy, w 1933 r. awansował na wiceprokuratora.
W połowie 1934 r. został przeniesiony do Wilna na równorzędne stanowisko w SO, w 1935 r. do Lidy – Oddziału Zamiejscowego Wileńskiej Prokuratury, a w 1936 r. do Pińska, gdzie pracował w charakterze z-cy prokuratora okręgowego, natomiast w 1937 r. do Suwałk na kierownika oddz. prokuratury, gdzie pracował do rozpoczęcia działań II woj. świat.
W czasie okupacji przebywał na wsi w pow. ciechanowskim, skąd w XII 1940 został wywieziony przez Niemców na teren Generalnej Guberni do Końskich. Po powrocie do W. otrzymał posadę w RGO w charakterze inspektora w S. Jesienią 1941 r. objął urząd w siedleckiej prokuraturze jako prokurator rejonowy na miasto S. i pow. siedlecki.
W. w siedleckiej prokuraturze pracował do V 1950, kiedy to otrzymał propozycję pracy w Dyrekcji Lasów Państwowych. Na nowym stanowisku pozostał tylko kilka miesięcy, bowiem już w IV 1951 otworzył praktykę adwokacką jako czł. Zespołu Adwokackiego nr 1 w S.
Zm. 2 VIII 1976.
AZORAwWOwS, Akta personalne W., sygn. 1566.
(autor Danuta SOWIŃSKA)