Ur. się 16 XII 1892 w Patrykozach w pow. sokołowskim w rodzinie Stanisława i Wandy Szpadkowskiej. Uczył się w 8 klasowym Gim. Filologicznym T. Radlińskiego w S., które ukończył w 1908 r. Następnie był słuchaczem Szk. Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda w W. W l. 1912-14 studiował na École Supérieure d`Aeronautique w Paryżu, zdobywając dyplom inż. mechanika. W czasie pobytu we Francji ukończył w 1913 r. Szk. Podoficerską Drużyn Strzeleckich w Paryżu. We IX 1914 wstąpił do 1 Pułku Legionów Polskich, biorąc udział w walkach tej formacji. W okresie XI 1916-VI 1917 ukończył Oficerską Szk. Artylerii w Rembertowie uzyskując pierwszy st. oficerski. Internowany w VIII 1917 w Beniaminowie, po wyzwoleniu w III 1918 objął funkcję starszego referenta w MSW i instruktora POW m. W. W XI 1918 odkomenderowany w POW do lotnictwa wziął udział w zajęciu lotniska na Mokotowie. Na krótko został d-cą I Ruchomego Parku Lotniczego w W. W wojnie pol.-sowieckiej 1919-20, na ochotnika wstąpił do artylerii i walczył jako oficer I baterii IV Dywizjonu Artylerii Konnej, odznaczając się w obronie Płocka.
W l. 1920-21 odbył kurs pilotażu w Niższej Szk. Pilotów w Bydgoszczy, a wkrótce w Wyż. Szk. Pilotów w Grudziądzu, zdobywając dyplom pilota wojsk. Mianowany w XI 1921 kierownikiem Wojsk. Centrali Badań Lotniczych, równolegle prowadził pracę dydaktyczno-wychowawczą na PW z dziedziny teorii konstrukcji samolotów i mechaniki lotu. W 1926 r. awansowany został na z-cę dyr. IV Departamentu Aeronautyki MSWojsk. Był czł. Jury Konkursowego na projekt samolotu wojsk. ogłoszonego przez Min. Komunikacji w 1925 r. Należał do kręgu działaczy LOPP. Od VII 1926 sprawował funkcję skarbnika ZG tej organizacji. Był czł. komitetu red. czasopism: „Lot Polski” i „Przegląd Lotniczy”, działu technicznego „Przeglądu Lotniczego”. Autorem szeregu artykułów z dziedziny teorii lotu i konstrukcji lotniczych oraz artykułów popularyzujących szybownictwo na łamach czasopism „Lot” i „Lot Polski”. W ramach Biblioteki Przyjaciół LOPP wydał dwie swoje prace, pierwszą: O lotnictwie w ogólności, W. 1923, drugą: O budowie płatowca, W. 1925.
Odznaczony został Orderem Virtuti Militari V klasy, 4-krotnie Krzyżem Walecznych, Odznaką Hon. LOPP I st. (złotą), Odznaką I Bryg. Legionów „Za Wierną Służbę”, Krzyżem Niepodległości, 2-krotnie austriackim Medalem Waleczności, pośmiertnie Złotym Krzyżem Zasługi.
Zginął śmiercią lotnika 11 V 1927 w samolocie „Spad” pod W. Pochowany został 14 V 1927 na Cm. Wojskowym na Powązkach w W. w Alei Zasłużonych. Był żonaty, miał s.
„Lot” 1921, nr 3, s. 17-18; 1922, nr 1, s. 9-10; 1923, nr 2, s. 4-7; 1924, nr 10, s. 5-7, nr 12/13, s. 14-15, nr 14, s. 6-8; „Lot Polski” 1925, nr 16, s. 10-12, nr 17, s. 10-12, nr 18, s. 10-13, nr 23, s. 11-13, nr 24, s. 19-20; 1926, nr 1, s. 13; 1927, nr 6, s. 146-47 (fot.); „Biuletyn LOPP” 1925, nr 4; Mała Encyklopedia Lotnictwa. Ilustrowany słownik lotniczy, W. 1938, s. 497 (fot.); Glass A., Zych Płodowski Zdzisław (1893-1927) [w:] SBTP, z. 9, W. 1998, s. 184-85; Demidowicz T., Z lotniczej tradycji Podlasia. Ppłk pilot doc. inż. mechanik Zdzisław Zych Płodowski (1892-1927), „Szkice Podlaskie” 2003, z. 11, s. 169-73; Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa. Praca zbiorowa pod naczelną red. M. Romeyko, W. 1933, s. 119, 346; Bartel R., Chojnacki J., Królikiewicz T., Kurowski A., Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-39, W. 1978, s. 431-32, 587; Sławiński Z., Lotnisko Mokotów w W., W. 1981, s. 54-55; Polska technika lotnicza do r. 1939, t. I. Źródła osiągnięć. Pod red. A. Glassa, W. 1992, s. 91, 98, 109, 127, 147; Prauss S.P., Z Zakopanego na Stag Lane. Wspomnienia konstruktora lotniczego i pilota. L. 1910-170. Podał do druku, wprowadzeniem i przypisami opatrzył E. Malak, Wr.-W.-Kr. 1996, s. 84-85, 533; CAW, Akta Personalne t. 9610.
(autor Tomasz DEMIDOWICZ)