W czasie sprawowania przez niego funkcji prob. przeprowadzona została w 1595 r. wizytacja par., z akt której dowiadujemy się o K. Święcenia kapłańskie przyjął w diec. łuckiej. W 1593 r. na wniosek Adama Gniewosza, dziedzica S. i zarazem patrona siedleckiej par., jego kandydatura została przedstawiona bp. krakowskiemu i zaakceptowana. Funkcję prob. par. siedleckiej pełnił zaledwie kilka l. Nie znamy ob. okoliczności, w jakich przestał on pełnić swoją funkcję (czy zm., czy przeszedł do innej par.) i kwestia ta wymaga dalszych badań źródłowych. Z akt nieodległej czasowo wizytacji z 1603 r. wynika, że par. siedlecka miała już innego prob. K. sprawował swoją posługę w okresie po odzyskaniu par. z rąk zwolenników reformacji. Niewątpliwie musiał zmagać się z wieloma trudnościami wynikającymi z zaniedbań, do których doszło w czasie, gdy par. była zajęta przez protestantów. Z akt wizytacyjnych z 1595 r. wynika m.in., że kaplica szpitalna pod wezwaniem Ducha Św. była w złym stanie, a naprawy wymagały dom plebana oraz mieszkania wikarych i szk. K. miał do pomocy jednego wikarego. Wiemy, że za jego czasów prowadzone były (niezachowane ob.) metryki kościelne oraz działały szk. par. i szpital par. (tj. przytułek dla ubogich), w którym w 1595 r. przebywało sześć osób. Informacje zawarte w aktach wizytacyjnych pozwalają na stwierdzenie, że pomimo przejęcia par. w stanie zaniedbania starał się czynić wszystko, aby funkcjonowała ona w sposób prawidłowy.
Borychowski R., Par. św. Stanisława B.M. w S. w l. 1532-1918. Zarys dziejów. Część druga, „Prace Archiwalno-Konserwatorskie” z. 15 (2006), s. 7-22; Część trzecia, Tamże, z. 16 (2008), s. 7-16; Część czwarta, Tamże, z. 17 (2010), s. 7-13; Arch. Kurii Metropolitalnej w Kr., AV Cap. 3, k. 232-234v (foliacja pierwotna).
(autor Rafał BORYCHOWSKI)