Ur. się 6 X 1868 w Nagórzycach w rodzinie Kwiryna (nadleśniczy) i Julii z Becków. W 1888 r. ukończył szk. średnią w Piotrkowie Trybunalskim. W 1893 r. sfinalizował studia medyczne na UW, po których rozpoczął praktykę lekarską w Stoczku Łukowskim. Doktorat obronił w czeskiej Pradze. W 1897 r. osiedlił się w Łukowie, gdzie pocz. pracował jako lekarz wolnopraktykujący. Ożenił się ze Stefanią z Becków (działaczka społ.). W 1903 r. rozpoczął pracę jako lekarz miejski. W 1905 r. został powołany na ordynatora Szpitala im. św. Tadeusza w Łukowie, gdzie pracował aż do śmierci. W 1912 r. operuje ciężko chorą pacjentkę, od której zaraża się cudem unikając śmierci. W l. 1915-20 trzykrotnie ratuje szpital przed likwidacją, wspierając go m.in. finansowo (1915 r. - odejście Rosjan, 1918 r.- zniszczenie szpitala przez najeźdźców niem., 1920 r. – odejście bolszewików). Podczas okupacji niem. został aresztowany, jednakże wypuszczono go z uwagi na interwencje ludności łukowskiej. W 1920 r. bolszewicy skazali go na śmierć, jednakże wyroku nie wykonano ze względu na interwencje wojsk pol.
Jako działacz społ. należał do wielu organizacji: Łukowskiego Tow. Wzajemnego Kredytu (1910), Komitetu Obywatelskiego (podczas wojny), czł. zarz. Łukowskiej Rady Powiatowej oraz prezes RM (1915-18), Ochotniczej Straży Ogniowej (1894), Hurtowni Udziałowej, Komitetu Obywatelskiego Tow. Dobroczynności, Tow. Myśliwskiego, Siedleckiego Tow. Lekarskiego, POW, Wydz. Narodowego w Łukowie. W 1919 r. współdziałał w utworzeniu pow. Oddz. PCK, którego pierwszym wiceprez. została jego żona. Był jednym z pomysłodawców założenia łukowskiej elektrowni oraz łaźni miejskiej. Należał również do inicjatorów powstania periodyków Pamiętnik Łukowski i Głos Ziemi Łukowskiej, których działanie finansował.
Zm. 13 VI 1922 podczas ceremonii odsłonięcia tablicy upamiętniającej ks. Stanisława Brzóskę. Z uwagi na liczne zasługi i działalność charytatywną (np. leczenie ubogich za darmo, narażanie w czasie okupacji swojego życia aby ratować ludność cywilną), przyznano mu pośmiertnie tytuł Hon. Obywatela Łukowa. Tablicę upamiętniającą jego osobę ulokowano obok ww. Tablicy ks. Brzóski. Uhonorowano go, nadając jego imię ul., przy której mieszkał, jednakże po II woj. świat. zmieniono patrona ul. W 1966 r. został patronem osiedla mieszkaniowego. Jego imię nadano również Szk. Podst. nr 4 w Łukowie.
„Gazeta Powiatu Łukowskiego“ 1922, nr 11; Grafik R., Chąciński Bronisław (1868-1922), „Zeszyty Łukowskie“ 1987, nr 12, s. 13-15; PSB, t. 3, Kr. 1937, s. 266-67 (Karwasiński W.); Mps znajdujący się w zbiorach Muz. Regionalnego w Łukowie syg. MŁ/0-47/12, karty 1-5; https://sp4lukow.net/historia-szkoly/n,patron-szkoly; https://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9214d&sy=317&kt=1&skan=427.jpg#zoom=0.34351289833080423&x=0&y=1061. fot. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Bronis%C5%82aw_Ch%C4%85ci%C5%84ski.jpg; dostęp 30.09.2021].
(autor Barbara TEKELY SKRĘTOWICZ)