Ur. 8 IX w Sosnowcu. W 1918 wstąpił do Batalionu Śląskiego, brał udział w II i III powstaniu śląskim. W 1922 uzyskał st. ppor. Przed wojną oficer sztabowy 23 DP. Przeszedł z nią szlak bojowy w Wojnie Obronnej 1939. Od III 1940 z-ca k-nta obwodu Grójec „Gawron" ZWZ. Po odwołaniu mjr. Jana Kąkolewskiego „Zaręba" w VI 1941przejął po nim funkcję k-nta Obwodu ZWZ S. Funkcję tę pełnił do VII 1944. Awansowany do st. mjr. Zameldowany przy ul. Sienkiewicza 6 w mieszkaniu Genowefy Więckowskiej „Rozalka". Punkt kontaktowy mieścił się w domu rodziców Gabrieli Żukowskiej-Ćwik „Mira" w S., zaś lokal sztabowy - w Zarz. Miejs. przy ul. Piłsudskiego w S. Po drugiej stronie ulicy znajdował się posterunek niem. żandarmerii z wartą. Prawą ręką kpt. Z. była Irena Chromińska „Ligia", wynajmująca pokój w Zarz. Miejs. „Ligia" przepisywała na maszynie plany akcji ZWZ-AK, nosiła rozkazy i meldunki pod wskazane adresy, prowadziła łączność ze sztabem.
W 1942 mjr „Ziemowit" powołał pięcioosobowy oddz. do zadań specjalnych (tzw. „Piątka"), której zadaniem było wykonywanie akcji likwidacyjnych. „Piątka" m.in. zlikwidowała sturmbannführera i szefa gestapo w S. - Juliusa Dubbego, podjęła też próby likwidacji komisarza Zarz. Miasta S. - Alberta Fabischa.
Od 15 V 1943 z chwilą przekazania Kedywu obwodu siedleckiego (dotąd podlegał referentowi sabotażowo-dywersyjnemu Podokr. Wsch., por. Adamowi Kompowskiemu „Adam") rozkazom k-nta obwodu S., mjr Z. był odpowiedzialny za całość akcji sabotażowo-dywersyjnych, wyszkolenie i zaopatrzenie w broń, amunicję i sprzęt. Największym osiągnięciem ZWZ-AK podl. wywiadu i obwodu siedleckiego (w czasie, kiedy k-ntem obwodu był mjr „Ziemowit") było rozpoznanie pocisku V2. W ramach operacji „Most III" części rakiet V2 wraz ze specjalnym raportem trafiły drogą powietrzną do Londynu. Mjr „Ziemowit" przygotował i kierował akcją „Burza" w obwodzie siedleckim.
4 XI 1944 NKWD urządziło zasadzkę na mieszkanie „Rozalki", Wśród zatrzymanych byli m.in.: Z. „Ziemowit", Tomasz Hardejewski „Grab", Jerzy Sasin „Kopka", Genowefa Więckowska „Rozalka". „Ziemowit" przebywał w siedleckim więzieniu, nast. w obozie dla AK w Krześlinie. W I 1945 przetransportowano go do Kutna, gdzie 25 I zapadł wyrok skazujący go na śmierć, razem z mjr. Jerzym Sasinem „Kopką", d-cą siedleckiego Kedywu, nast. k-ntem Obwodu AK Sokołów Podl. Po ogłoszeniu wyroku obydwaj zostali skierowani transportem kolejowym na wschód. Wyrok wykonano 16 II 1945, prawdopodobnie w Brześciu. Jego grobu nie odnaleziono. Odznaczony Orderem Srebrnego Krzyża VM V kl. i 2-krotnie Krzyżem Walecznych.
Podlasie w walce... Biogramy; Z. Anusz, Pruszyn, Pruszyn, Pruszyn..., W. 1991, s. 130-132; L. Dmowski, Kalendarium „Sowa”. Dywersje, sabotaż i akcje bojowe, [w:] Podlasie w walce... Biogramy, s. 3; J. Pawlak, Nie walczyli, s. 9; J. Tucholski, Cichociemni, W. 1988, s. 260-261; L. Dmowski, Okruchy pamięci, „Tyg. Siedl.", nr 9 z 3 III 1996; J. Strychalski, Obwód AK Siedlce. Kierownictwo Dywersji Kedyw, „NEP", nr 10 z 14 III 1992; tenże, Obwód AK Siedlce. Organizacja i zadania, „NEP", nr 9 z 7 III 1992.
(autor Anna CHARCZUK)