Ur. 15 V w maj. Nowa Wieś, w pow. Wysokie Maz., s. Norberta i Weroniki z Dmochowskich. Szk. średnią uk. w Łomży. Nast. studiował na Wydz. Medycznym Uniw. Cesarskiego (późn. Warszawski) w W. Po uzyskaniu w 1901 dypl. lekarza (inną datę, 1902, podaje m.in.„Almanach Lekarski" na r. 1932, s. 322) pracował w szpitalach Przemienienia Pańskiego, Dzieciątka Jezus i w szpit. Dziecięcym Karola i Marii w W. W 1902 ożenił się z Jadwigą Marią Zakrzewską. W czasie woj. ros.-jap. oraz w 1. I woj. świat. służył w armii ros. Po wojnie osiedlił się w Garwolinie. Oprócz podstawowego swojego zajęcia dr Ś. angażował się także w działalność społ. Brał również aktywny udział w wydarzeniach 1920. Był wówczas k-ntem Straży Obywatelskiej w Garwolinie.
Organizacja ta powstała na podstawie statutu opracowanego i podpisanego przez adw. Stanisława Popowskiego (k-nt Straży Obywatelskiej m. st. Warszawy od 27 VII 1915 do 1II 1916), inż. Józefa Szwejcera i L. Supińskiego, zatwierdzonego 28 VII 1920 przez MSW. Była organizacją parapolicyjną. Struktury organizacyjne Straży Obywatelskich powstawały przede wszystkim w okresie ofensywy sowieckiej i były świadectwem doceniania przez społeczeństwo znaczenia spraw związanych z bezpieczeństwem i porządkiem publicznym. Działalność Straiy Obywatelskich w Polsce Centralnej i na ziemiach wsch. koordynowała Komenda Straży Byłego Zaboru Ros., kierowana przez adw. Stanisława Popowskiego.
Straż Obywatelska w Garwolinie powstała na przełomie pierwszej i drugiej dekady VIII z inicjatywy dr. Ś. Członkowie jej pełnili w okresie odwrotu wojska i po ewakuacji władz administracyjnych, samorządowych oraz policji, służbę bezpieczeństwa publicznego, wart itp. na terenie miasta. Przed południem 13 VIII wkroczyły do Garwolina dwa podjazdy sowieckie, a niedługo późn. ok. 150 osobowy oddz. - konnica i piechota na podwodach cywilnych. D-ca oddz. udał się do magistratu i zażądał od znajdujących się tam przedstawicieli miasta i Straży Obywatelskiej dostarczenia kwater i żywności. Tego też d. dr Ś. rozwiązał Straż Obywatelską. Jednak na polecenie władz sowieckich wznowił jej działalność. Sam jednak tłumacząc się, że jako lekarz ma niezbyt wiele czasu uchylił się od dalszej działalności, a na k-nta wyznaczył Franciszka Wiśniewskiego, pomocnika rejenta w Garwolinie.
16 VIII rozp. się zwycięska kontrofensywa pol. znad Wieprza. W południe do Garwolina weszli żołnierze 3 bat. 58 pp. Zakończyła się kilkudniowa obecność sowietów w m. Wkrótce wróciły do Garwolina władze cywilne na czele ze starostą Stefanem Boguszewskim, a po powrocie policji zakończyła działalność miejscowa Straż Obywatelska.
Dr Ś. mieszkał w Garwolinie przy ul. Kościuszki 46, późn. przy ul. Staszica 57 i praktykował jako lekarz dziecięcy, skórny i położnik. W 1. 30-tych był także lekarzem nacz. Ubezpieczalni Społecznej w W., Podobwodu Leczniczego w Garwolinie.
Był współzał. PCK Oddz. Garwolin, utworzonego 15 VI 1924 i jego pierwszym prezesem. Dość często wykładał na kursach pożarniczych dla funkcyjnych OSP oraz na kursach obrony przeciwgazowej organizowanych przez miejscowy Oddz. ZS. Udzielał się także w pracach LOPP, w której pełnił funkcję wiceprezesa Był również czł. zarz. oddz. LMiK oraz zasiadał jako czł. w Miejs. i Pow. Komisji Opieki Spał. Publikował artykuły z dziedziny dietetyki dziecięcej. W l. 1930-1935 był senatorem RP. Zm. w Garwolinie 9 XII 1946, w wieku 711. i spoczywa na miejscowym cm. par.
Garwolin. Dzieje; Czy wiesz?, s. 742; Z. Gnat-Wieteska, Rok 1920 na poludniowo wschodnim Mazowszu, Garwolin 1990, s. 8; - „Almanach Lekarski", 1932, s. 322; fot. [https://senat.edu.pl/historia/senat-rp-w-latach-1922-1939/senatorowie-ii-rp/senator/adam-swiecki; dostęp 30.04.2021].
(autor Zbigniew GNAT-WIETESKA)