Ur. w 1741 we wsi Kumilsko k. Pisza w Prusach. Zapisany został w 1757 na studia teologiczne w Królewcu, które uk. w 1767. Podczas studiów pracował jako nauczyciel domowy. Ordynowany pastorem węgrowskim 23 VII 1779. Do Węgrowa przybył 4 VIII 1779 i pełnił urząd pastora w Węgrowie do 1822 z przerwą w l. 1802-1803.
G. był organizatorem i gospodarzem Synodu Generalnego wyznań kalwińskiego i luterańskiego Małopolski, Wielkopolski i Mazowsza wraz z Litwą w Węgrowie w dniach 28 VIII - 8 IX 1780. W obradach synodu brali udział m.in. Piotr Tepper - bankier Stanisława Augusta, hrabia von der Goltz, pastor Gottlieb Ringeltaube (Grzywacz) i Chrystian Ebert. Synod stanął na gruncie odnowienia ugody sandomierskiej z 1570 i wybrał von der Goltza delegatem do Aleksandra von Unruha - nieformalnego przywódcy protestantów w Polsce.
Podczas otwarcia i poświęcenia Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego św. Trójcy w W. 30 XII 1781 r., w orszaku starszyzny i księży pastor z W. K. F. Goburek wniósł księgę Konfesji Augsburskiej do nowej świątyni, co było jego osobistym wyróżnieniem. Równocześnie z poświęceniem nowej świątyni Węgrów przestał pełnić funkcję siedziby par. dla Warszawy.
Spór o charakter (religijny czy także polityczny jak chcieli luteranie) unii w S. (1777) między protestantami w Polsce próbowano załagodzić na drugim Synodzie Generalnym w Węgrowie w dniach 7-17 IX 1782, którego organizatorem był również G. Obrady synodu miały miejsce w węgrowskim zborze luterańskim. W obradach wzięło udział 52 delegatów z trzech prowincji protestanckich i ambasador rosyjski Otto M. von Stackelberg. Podczas dwunastu burzliwych posiedzeń synodu nie udało się doprowadzić do porozumienia. Goltz zwołał wówczas w swoim prywatnym domu w Węgrowie synod partykularny.
W czasie obrad Sejmu Wielkiego 1788-1792 G. był radcą (asesorem) w Komisji Oświaty i Wychowania pracującej nad reformą szkolnictwa w Polsce.
W 1802-1803 administrował par. we Lw., jednak nie zyskał tam uznania wiernych i powrócił do Węgrowa po niespełna roku.
Poprawa stosunków z katolikami węgrowskimi datuje się od początku jego urzędowania w Węgrowie. G. opowiadał się za równouprawnieniem wszystkich wyznań. Po III rozbiorze zbór węgrowski przeżywał trudne lata. Pastor G. czynił liczne zabiegi o pomoc materialną i to dzięki jego ofiarności zbór przetrwał trudne czasy. Zachowany akt przystąpienia G. do Konfederacji Generalnej 1812 świadczy o jego poczuciu polskości.
Ożenił się 18 I 1815 z wdową Katherine Elisabeth Früboes. Zm. 3 VIII 1819 w wieku 68 l. Jego brat Lorenz Samuel Goburek był prob. w Michałkach.
Gaspary W., Historia protestantyzmu w Polsce od połowy XVIII w. do I wojny światowej, Berkeley 1977, s. 90; Knothe G. H., 250-letni jubileusz, „Zwiastun Ewangeliczny” nr 6, 1900, s. 169, 333-334; Węgrów. Dzieje miasta i okolic w latach 1441-1944, red. A. Kołodziejczyk, T. Swat, Węgrów 1991, s. 60, 79, 83, 93, 94; Kneifel E., Die Pastoren der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen. Ein biographisches Pfarrerbuch mit einem Anhang, Vierkirchen 1988, s. 149-152; Ostrowski T., Poufne wieści z oświeconej Warszawy: gazetki pisane z roku 1782, Wrocław 1972, s. 218; Schneider L., Die Ehe vollzog der reformierte Kirchengemaunde in Lemberg, Lwów 1935, t. 1, s. 20; Otto L., Przyczynek do historii zboru ewangelicko-augsburskiego warszawskiego 1650-1781, W. 1881, s. 91; Otto L., Beitrag zur Geschichte der evangelisch-augsburgischen Gemeinde zu Warschau, in den Jahren 1650-1781. Nach den ältesten Quellen zusammengestellt, W. 1882, s. 95, 107, 108, 113, 123, 167, 215, 231, Charleston 2010, reprint; Wyszomirski T., Z przeszłości zboru protestanckiego w Węgrowie w XVII i XVIII w., „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” t. 4, 1959, s. 146; Magazin fur die neue historie und Geographie, t. 18, red. A. F. Busching, Halle 1785, s. 546; „Informator Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie” 4 (49) 2009, s. 29; „Informator Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie” 6(41)2007, s. 5; „Informator Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie” 2/2008, s. 8.
(autor Mariusz SZCZUPAK)