Ur. 6 IX 1923 w S., w rodzinie rzemieślniczej. S. Konstantego i Marianny Czapczak z Terlikowskich (oboje rodzice byli wdowcami). Zamiłowanie muzyczne odziedziczył po ojcu (wieloletni chórzysta chóru par. św. Stanisława Bp. w S. oraz chórzysta w chórach amatorskich). Był ministrantem w ww. par. Rozpoczął naukę w Szk. Powsz. nr 4 w S., tzw. szk. ćwiczeń. Kształcenie muzyczne początkowo zdobywał w 1938 w Podl. Szk. Muzycznej w S. Nast. prywatnie kontynuował po 1939 naukę gry na organach i fortepianie u Walentego Hakowskiego. Podczas okupacji niemieckiej w kancelarii przy cm. Centralnym w S. udoskonalał swoje umiejętności na pianinie. Pracował kilka miesięcy na kolei, potem jakiś czas był ogrodnikiem. Otrzymał arbeitskartę oraz kentkartę oznaczającą przydatność do pracy oraz wywiezienia na roboty do Niemiec. Podczas wojny władze okupacyjne zamknęły średnie szkoły, ale pozwalały na zdobywanie nauki zawodu, więc potraktowano D. jako ucznia muzyki organowej. Dwa razy był aresztowany w czasie okupacji niem. D. w VIII 1944 r. podjął pracę jako organista w par. Niwiski k. S. W 1947 kształcił się w Państw. Średniej Szk. Muzycznej w L. w klasie organowej. Z powodu uciążliwych dojazdów do L. przeniósł się do warszawskiej Państw. Średniej Szk. Muzycznej nr 1, kontynuując naukę również w klasie organowej. Uk. lic. korespondencyjne w W. oraz w 1954 Konserwatorium Muzyczne w W., uzyskując stopień dyplomowanego artysty muzyka, mgr. sztuki. W l. 1950˗1955 był zatrudniony w par. katedralnej Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w S., gdzie współpracował ze swoim nauczycielem W. Hakowskim.
D. zainteresował się folklorem. W wolnych chwilach przez około 3 lata, chodząc po wsiach nagrywał pieśni ludowe. Prowadził w 1953 chór w Gim. im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w S. oraz w tym samym roku pracował w Państw. Ognisku Muzycznym w Łukowie. W 1954 otrzymał propozycję pracy w Średniej Szk. Muzycznej w W. ofertę pracy po konsultacji z żoną odrzucił, postanowił wrócić do S. D. w 1954 utworzył Miejskie Społeczne Ognisko Muzyczne w S., będąc jego dyrektorem. Na początku 1957 Ministerstwo Kultury i Sztuki powołało Państw. Ognisko Muzyczne w S. ˗ pierwsza w mieście placówka, która kształciła muzycznie. W 1960 ognisko przekształcone zostało w Państw. Szk. Muzyczną I stopnia w S. Dzięki staraniom D. w nast. r. przy szk. zostało zorganizowane Koło Miłośników Muzyki, które 12 XII 1968 przekształcone zostało na Podl. Tow. Muzyczne. W l. 1968-1976 pełnił funkcję prezesa. Zauważono jego starania i wysiłek włożony w podnoszenie poziomu kształcenia muzycznego w S. Otrzymał w 1962 propozycję od Ministerstwa Kultury, a mianowicie służbowe przeniesienie do Płocka na stanowisko dyrektora średniej szk. muzycznej. Zaproponowaną ofertę po raz kolejny po konsultacji z ż. odrzucił, zostając w rodzinnych S. Od 1963 został czł. Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków okr. warszawskiego. Z dniem 1 IX 1975 została utworzona Państw Szk. Muzyczna II stop-nia w S. (tworząc Zespół Szk. Muzycznych w S.). Obecnie szk. muzyczna znajduje się przy ul. Podlaskiej 14.
D. w 1978 pracował jako wykładowca akademicki na kierunku studiów: pedagogika kultury wsi na Wydz. Pedagogiki WSRP w S., zajęcia odbywały się w Zespole Szk. Muzycznych w S.
Do zasług D. należy utworzenie w X 1962 Zespołu Pieśni i Tańca „Podlasie” przy Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych w S., który popularyzował folklor podl. Siedziba zespołu znajdowała się w Domu Kultury (obecnie Miejski Ośrodek Kultury w S.). Zorganizował chór oraz kapelę, dyrygując nimi do 1982, a także od 1969 pełnił funkcję kierownika artystycznego.
Działalność D., rozwijająca kształcenie muzyczne, wybiegała poza miasto S. Założył w 1970 Ognisko Muzyczne w Łosicach (obecnie Państw. Szk. Muzyczna w Łosicach), nadzorując je przez kolejne 5 l. Od 1 IX 1976 powołano Państw. Szk. Muzyczną I stopnia w Mińsku Maz., która stanowiła filię Zespołu Szkół Muzycznych w S. (od 1 IX 1983 funkcjonuje jako samodzielna placówka). Obecnie to Miejska Szkoła Artystyczna I stopnia im. Konstantego Ryszarda D. w Mińsku Maz.
D. przeszedł w 1984 na emeryturę, lecz cały czas do 1999 pracował w Zespole Szkół Muzycznych. Zasiadał w jury konkursów dziecięcych oraz młodzieżowych, a także w Festiwalu Kolęd i Pastorałek „Kolędowe Serce Mazowsza”, którego organizatorem było Centrum Kultury i Sztuki w S., Chór Miasta S. wspólnie z Miejskim Ośrodkiem Kultury w S. W kościele św. Stanisława Biskupa był akompaniatorem chóru. Angażował się w działalność Klubu Seniora „Zdrowie”, prowadząc zespół wokalny, umilał muzyką życie pensjonariuszom Domu Pomocy Społecznej „Dom nad Stawami” w S. Społecznie wraz z Jadwigą Nowowiejską uświetniali różnego rodzaju uroczystości organizowanie przez pracowników oraz dyrekcję siedleckiego „Domu nad Stawami”.
D. pod koniec życia został mieszkańcem „Domu nad Stawami” Domu Pomocy Społecznej w S. przy ul. J. Poniatowskiego 32. Przebywał niespełna cztery miesiące, od 24 II do 20 VI 2012.
D. ożenił się z Zofią z d. Święcką 5 VIII 1944. Domagałowie zostali odznaczeni z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia pożycia małżeńskiego (1994). Domagałowie posiadali trójkę dzieci - dwie c., Judytę i Marię oraz s. Wenantego Macieja. Dzieci, również wnuki, były wychowywane w kulcie muzyki. 2 II 1996 zm. ż. D.
Poczynania, starania, pasje oraz działalność D. dla kultury muzycznej S., a także regionu zostały docenione przez społeczeństwo miasta, gdyż został laureatem pierwszej dziesiątki zasłużonych dla S. w plebiscycie na „Siedlczanina XX wieku”, który ogłoszony został w „Kurierze Siedleckim”. Wręczane miał również za swoje zasługi różnego rodzaju nagrody, wyróżnienia, odznaczenia: 9 XI 2005 w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury przy ul. K. Pułaskiego 6 w S. D. otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Siedlec „Aleksandrię” za wkład w promocję i rozwój miasta Siedlce w zakresie oświaty oraz kultury. Uroczystość powiązana była z jubileuszem, gdyż Zespół Szkół Muzycznych w Siedlcach obchodził 30-lecie powstania.
D. w 2008 nadano zaszczytny tytuł Honorowego Obywatela Miasta S. Uhonorowany został również m.in.: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1956), Złotym Krzyżem Zasługi (1960), Krzyżem Kawalerskim OOP (1970), Medalem XXX-lecia PRL (1974), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1976), medalem Zasłużony Nauczyciel (1980). Sylwetka jego ponadto została wyróżniona: Złotą odznaką Za Zasługi dla Woj. Warszawskiego (1964), dwukrotnie odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1966), Zasłużony Działacz Kultury (1970), Za Zasługi dla Woj. Siedleckiego (1976). Otrzymał wiele dyplomów gratulacyjnych: Dyplom Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Wojewódzkiej Komisji Związków Zawodowych w W. za całokształt pracy w popularyzowaniu muzyki (1974), Dyplom Honorowy Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia artystyczne (1977, 1997, 2003), Dyplom od Przewodniczących, Prezydenta m. S., dyr. Wydz. Kultury (1984). Odznaczony był także: nagrodą artystyczną woj. warszawskiego w dziedzinie upowszechniania kultury regionu podlaskiego, za całokształt pracy wychowawczo-artystycznej (1966), nagrodą I stopnia Ministra Oświaty i Wychowania (1972), wpisany do Złotej księgi zasłużonych województwa warszawskiego N III/13/74 (1974), Wpisany do Złotej Księgi Zasłużonych Ziemi Siedleckiej (1974), nagrodą I stopnia wojewody siedleckiego (1976), powołany na stanowisko Profesora Szkoły Średniej (1976), nagrodą Kuratora Oświaty i Wychowania w S. (1976), nagrodą specjalną ministra Oświaty i Wychowania (1982), nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1982).
D. jest autorem kilku publikacji, m.in.: Spełnione marzenia (S. 2009), Towarzystwa Muzyczne powstanie, rozwój szkolnictwa muzycznego w Siedlcach (S. 2004), Muzyczna Jubilatka (S. 2007), Pastorałki i kolędy (S. 1989), Pieśni Mazowieckie wg Oskara Kolberga (S. 1990), Przez podlaską wieś. 100 pieśni podlaskich na 1, 2 i 3 głosy (S. 1980), Na Podlasiu byłem. 50 pieśni z repertuaru zespołu „Podlasie” (Sokołów Podl. 1977), Obrazki podlaskie. XV lat Zespołu Pieśni i Tańca „Podlasie” (Sokołów Podl. 1977).
Zm. 20 VI 2012, w wieku 89 lat. Ciało zostało skremowane, a urnę złożono na cm. Centralnym przy ul. Cmentarnej w S. w grobowcu rodzinnym.
Stańska A., Konstanty Ryszard Domagała (1923-2012) - nieprzeciętna indywidualność, autorytet życia muzycznego Siedlec i regionu, „Radzyński Rocznik Humanistyczny” t. 15, 2017; Domagała Konstanty Ryszard, [w:] Zasłużeni dla oświaty i wychowania powiatów siedleckiego i łosickiego, zespół red. I. Chacińska i in., z. 1, S. 2005; Magdziak M., Konstanty Domagała. Spełnione marzenia, [w:] emQrier pismo młodzieży siedleckich szkół ponadgimnazjalnych, „Kurier Siedlecki” nr 04/63, 31 V 2009, s. 18; Szumowski B., Pełen klasy i pasji, „Gazeta Siedlecka”, nr 26 (221), 27 VI 2012; Szumowski B., Wspomnienie o Konstantym Domagale. Wybitny i zagadkowy, „Tygodnik Siedlecki” nr 27, 1 VI 2012; T.MA RK, Można mówić o klanie, „Tygodnik Siedlecki”, nr 45, 6 XI 2005; Tybura W., Tacy już są Domagałowie…, „Trybuna Mazowiecka” nr 306, 307, 24-26 XII 1973; (wch), Siedlczanin z batutą, „Trybuna Mazowiecka”, nr 108, 6-7 maja 1972; Wnioski o nadanie tytułu Honorowy Obywatel Miasta Siedlce, „Kurier Siedlecki” nr 8, 21 X 2008; ret, Życie muzyką pisane, „Co Słychać?” nr 27, 8 VII 2012; Rzewuska-Korycińska P., Marzenia Pana Konstantego, [b.m.ir.w.]; Siedlczanin XX w., „Kurier Siedlecki” nr 4, 21 I 2001; MT, Odszedł Konstanty Ryszard Domagała, „Życie Siedleckie” nr 26, 29 czerwca 2012; 30 lat Szkoły Muzycznej w Siedlcach (1954-1984), oprac. K. Domagała, Siedlce 1985; 30-lecie Zespołu Szkół Muzycznych w Siedlcach. Jubileusz subtelności oraz wrażliwość, „Życie Siedleckie” nr 262, 10 XI 2005; Artymiuk M., Niech się spełnią!, „Podlaskie Echo Katolickie” nr 46, 17-23 XI 2005; Artyści, nasi przyjaciele - nie zapomnimy, „Scena 24” nr 11, XI 2014; (BLM), Gadu-gadki: O Dniu Dziecka - wspomnienia i marzenia, „Tygodnik Siedlecki”, nr 23, 6 VI 2004; „Bocznica” Magazyn społeczno-kulturalny, nr 32, VIII 2010; Boczukowa B., Edukacja regionalna na południowym Podlasiu - uwarunkowania i perspektywy, S. 2011; Charczuk A., Buczyńska Józefa, [w:] Słownik biograficzny Południowego Podlasia i Wschodniego Mazowsza, red. A. Kołodziejczyk, przy współpracy W. Charczuka i D. Grzegorczuka, t. I, S. 2009, s. 60-62; Dobrydnio J., Młode talenty, „Nasza Trybuna”, nr 3, 4 VIII 1978; Domagała K. R., Muzyczna Jubilatka, S. 2007; Domagała K. R., Obrazki podlaskie. XV lat Zespołu Pieśni i Tańca „Podlasie”, Sokołów Podl. 1977; Domagała K., Spełnione marzenia, Siedlce 2009; Domagała K. R., Towarzystwa Muzyczne. Powstanie - rozwój Szkolnictwa Muzycznego w Siedlcach, S. 2004; Duszyńska J., Mamy dwóch kolejnych honorowych siedlczan, „Życie Siedleckie” nr 45, 7 XI 2008; (el-te), W Państwowej Szkole Muzycznej, „Trybuna Mazowiecka” nr 251 (7080), 20 X 1972; Honorowi Obywatele Miasta Siedlce, „Kurier Siedlecki” nr 9, 15 XII 2008; JK, Honorowi Obywatele, „Siedlce Nasze Miasto” nr 44, 31 X 2008; MAZ, Honorowi Obywatele Siedlec, „Siedlce Nasze Miasto” nr 46, 14 XI 2008; „Kolędowe Serce Mazowsza”, „Kurier Siedlecki”, nr 1, 16 III 2011; Kulik A., Ja jestem mocny, „Życie Siedleckie” nr 2, 14 I 2011; Litwiniuk E., Aleksandria Domagały, „Co Słychać?” nr 47, 20 XI 2005; Luczewska-Matejek B., Uroczystości pogrzebowe Konstantego Domagały, prekursora szkolnictwa muzycznego na Ziemi Siedleckiej. Żegnaj Profesorze, „Tygodnik Siedlecki” nr 28, 8 VII 2012; Markiewicz T., Jubileusz Zespołu Szkół Muzycznych w Siedlcach. 30 lat minęło „Tygodnik Siedlecki” nr 45, 6 XI 2005; Markiewicz T., Najpiękniejsza szkoła w mieście, „Tygodnik Siedlecki” nr 43, 24 X 2010; Miejska Szkoła Artystyczna. Nowa Szkoła w Mińsku, „MIM” VII/231, ROK XXIV, Gazeta Samorządowa, IX 2014; Odeszli, „Tygodnik Siedlecki”, dod. „Tygodnik Siedlecki Reklama” nr 27, 1 VII 2012; Pastorałki i kolędy, oprac. muzyczne K. Domagała, red. W. Księżopolska, S. 1989; Pieśni Mazowieckie wg Oskara Kolberga, oprac. muzyczne K. Domagała, red. W. Księżopolska, S. 1990; Pikula D., Tańcem oczarowana: wspomnienia o Ziucie Buczyńskiej (1910-2002), S. 2012; Przez podlaską wieś. 100 Pieśni podlaskich na 1, 2, i 3 głosy, wybór i oprac. K. R. Domagała, Siedlce 1980; SLK, Fachowcy wiejskiej kultury, „Nasza Trybuna” nr 75, 3 IV 1978; SLK, „Na Podlasiu byłem…”, „Nasza Trybuna”, nr 64, 20 III 1978; Szkoła Artystyczna w Mińsku Mazowieckim od 1 września 2014 nosi imię Konstantego Ryszarda Domagały, Honorowego Obywatela Miasta Siedlce, „Scena 24” nr 9, wrzesień 2014; (wuk), Niech żyje „Podlasie”!, „Kurier Siedlecki” nr 3, 15 I 2003.
(autor Agnieszka STAŃSKA)