Ur. 26 X 1949 w S. w rodzinie Marianny i Leona Żurawskich jako piąte dziecko. Ukończył Szk. Podst. nr 6, a następnie Wieczorowe Technikum Mechaniczne dla Pracujących w S. W 1967 r. podjął pracę zaw. w Państw. Ośrodku Maszynowym w Żelkowie k. S., w którym był zatrudniony na stanowiskach kierownika wypożyczalni narzędzi i planisty produkcji, a następnie pracował w filii Warszawskiej Fabryki Pomp w S. Od 1975 r. był kierownikiem biura Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Start-Pogoń” S., od 1979 r. – z-cą dyr. Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w S., od 1982 r. - pracownikiem Urz. Woj. w S. Od 1989 r. prowadził kolekturę Państw. Przedsiębiorstwa „Totalizator Sportowy”.
Od najmłodszych lat uprawiał sport, stawiając z czasem na łyżwiarstwo i hokej na lodzie. W l. 60. XX w. grał w międzyszkolnej lidze hokeja na lodzie, a następnie rozpoczął treningi w sekcji hokeja na lodzie w Klubie Sportowym „Start-Pogoń”. Był czł. klubowej drużyny uczestniczącej w rozgrywkach regionalnych i krajowych w kategorii młodzików i juniorów. Ponieważ w gronie kolegów wyróżniał się umiejętnościami organizacyjnymi, w 1969 r., w wieku 20 lat, został działaczem społ. sekcji, a pod koniec l. 70. jej kierownikiem. Organizował pracę sekcji, w której była drużyna seniorów występująca od 1976 r. w II lidze oraz kilka drużyn młodzików i juniorów. Sprowadzał do Pogoni hokeistów z innych miast. Negocjował transfery wychowanków klubu, m.in. Wiesława Jobczyka do „Baildonu” Katowice (później trzykrotny olimpijczyk i przez wiele lat podpora hokejowej reprezentacji Polski).
Ż. działał w Społ. Komitecie Budowy Sztucznego Lodowiska w S., które zostało uruchomione 20 IV 1975. Jego zasługą było nawiązanie zagranicznych kontaktów Pogoni m.in. ze „Slavią” Praga, „Veikot” Tampere oraz zespołami z Helsinek i Kowna, a z krajowych m.in. z „Baildonem” Katowice, „Pomorzaninem” Toruń i „Legią” W. Drużyny te rozgrywały z „Pogonią” w S. hokejowe mecze towarzyskie, na które przychodziło od 2000 do 3000 widzów. Siedleccy hokeiści wyjeżdżali z rewizytą do Pragi i Kowna.
Na pocz. l. 70., jako jeden z pierwszych w S., ukończył kurs sędziów hokejowych i w następnych latach prowadził ponad sto kilkadziesiąt meczów seniorów do II ligi włącznie oraz juniorów w rozgrywkach centralnych. W sezonach 1974/5 i 1976/7 zorganizował w S. kursy sędziów hokejowych, który ukończyło kilku późniejszych sędziów ekstraklasy (Krzysztof Karaś w l. 90. trzykrotnie wygrał ranking katowickiego ,,Sportu” na najlepszego arbitra ekstraklasy).
Był działaczem sekcji hokejowej „Pogoni” do jej rozwiązania z przyczyn finansowych w I 1988 r. W następnych l. współorganizował rozgrywane w S. mecze towarzyskie Hokeiści - Nauczyciele i Młodzież - Weterani oraz podejmował nieudane próby reaktywowania ligowej drużyny.
Do końca l. 80. przez kilka kadencji zasiadał w zarz. „Pogoni” S. oraz był czł. komisji sędziowskich Warszawskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie oraz Polskiego Związku Hokeja na Lodzie. Był też współautorem okolicznościowej publikacji 25 lat sekcji hokeja na lodzie Klubu Sportowego „Start-Pogoń” Siedlce 1953-1978.
W dowód uznania za wieloletnią działalność społ. został odznaczony Hon. Złotą Odznaką Polskiego Związku Hokeja na Lodzie i Złotą Odznaką Zrzeszenia Sportowego Spółdzielczości Pracy „Start”.
Zm. nagle 7 XI 2001 w wieku 52 lat, został pochowany na cm. przy ul. Cmentarnej w S. W 1994 r. ożenił się z Natalią z domu Łukicz.
25 lat sekcji hokeja na lodzie Klubu Sportowego „Start-Pogoń” S. 1953-78, pod red. T. Grygiela, S. 1978; Zieleśkiewicz W., Historia pol. hokeja, Katowice 2000; Rozmowa autora biogramu z bratem Ż. Zygfrydem Żurawskim w d. 20 III 2019 oraz przekazany przez niego życiorys Ż.
(autor Sławomir KINDZIUK)